CHP Genel Başkan Yardımcısı Ağbaba, TBMM Başkanlığına verdiği araştırma önergesinde "OECD ülkeleri içinde en yüksek dördüncü işsizlik oranı Türkiye’de gerçekleşmektedir. OECD’nin Mart 2018 verilerine göre OECD ülkeleri arasında en yüksek işsizlik Yunanistan’da görülürken bu sırayı İspanya, İtalya ve Türkiye izlemektedir. Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK) verilerine göre Türkiye genelinde işsiz sayısı 2018 yılı Mayıs döneminde geçen yılın aynı dönemine göre 89 bin kişi azalarak 3 milyon 136 bin kişi olmuştur. 2017 Temmuz döneminde 2 milyon 491 bin olan kayıtlı işsiz sayısının Temmuz 2018’de 130 bin artarak 2 milyon 621 bine yükseldiği, geçen yıl temmuz ayında 108 bin olan İŞKUR işe yerleştirme sayısı 2018 Temmuz ayında 98 bine gerilediği belirtilmektedir. Ancak TÜİK tarafından verilen rakamların gerçek yaşam ile arasında büyük farklılıklar olduğu bir gerçektir” dedi.
Ağbaba, “Türkiye Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu Araştırma Dairesi (DİSK-AR) Türkiye İstatistik Kurumu TÜİK’in 15 Ağustos 2018 günü açıkladığı Mayıs 2018 dönemi İşgücü İstatistikleri ile İŞKUR tarafından açıklanan Temmuz 2018 dönemi verilerinden hareketle gerçek işsiz sayısı ve istihdam yapısı ile ilgili değerlendirmelerde bulunmuştur. Yapılan hesaplamalara göre Ağustos 2018 itibariyle Türkiye’de işsiz sayısı 5 milyon 707 bin olarak hesaplanmıştır. Ülkemizin işsizlikle ilgili kanayan yaralarından biri de genç işsizliğidir. İşsizlerin 1 milyondan fazlasını gençler oluşturmaktadır” ifadelerini kullandı.
Verilen bilgiler ilginç, hem de çok ilginç!
Dahası, bunlar resmi rakamlar ve işsizlik boyutunun, açıklanan bu rakamların çok daha ötesinde olduğu tahmin ediliyor.
Hele bir de buna, öğrenim gördüğü alanda değil de, bulduğu işte çalışanları eklersek, olayın boyutları, çok daha farklı noktalara gidebilir.
Örneğin, pek çok alanda, yüzbinlerce işgücü fazlası varken, pek çok alanda da kalifiye eleman bulmakta güçlük çekiliyor.
İşte bu yüzden, ciddi bir insan gücü planlaması yapma zamanı geldikçe geçiyor.
Lise ve Üniversitelere Giriş
2 milyondan fazla adayın gözü, kulağı Ankara'da.
ÖSYM, sonuçlar için ay sonu dedi ama bayramdan hemen sonra da açıklanabilir.
Peki, bu iki milyon adaydan ne kadarı kazanır, ne kadar sevinir, ne kadar boş kontenjan kalır, ne kadarı bu yıl olmadı, kısmetse gelecek yıl der?
Adayların ancak üçte biri bir yerlere yerleşir ama kazananların hepsinin havalara uçacağını sanmıyoruz.
Onların da ancak üçte biri sevinirse, öpüp başımıza kollayalım.
Yani iki milyondan fazla adaydan, 1.5 milyondan fazlası derin bir hayal kırıklığı yaşarsa, hiç şaşıtıcı olmaz!
Bunun nedeni de yine ciddi bir insan gücü planlaması yapmamaktan geçiyor.
Tüm adayları, tıp, mühendislik, hukuk, öğretmenlik gibi belli alanlara yönlendiriyoruz.
Özellikle sosyal bilimlere kayarsanız, işsiz kalırsınız korkusu yaratıyoruz.
Oysa her meslek kutsal ve iyi yapıldığında onurlu bir yaşam sunar ama nedense, biz hala diploma ve etiket peşinde koşuyoruz.
Sanki, önce bundan kurtulmamız gerekiyor!..
Liselere girişte ise okullar açılacak ve yüzbinlerce öğrenci hala önünü göremiyor, hangi okula gideceğini bilemiyor.
MEB, umarız bayram boyunca çalışmış ve soruna çözüm üretmiştir.
Yoksa, Şakan Selçuk, ciddi bir prestij kaybına uğrar ki, kaybettiği puanları yeniden kazanması hiç de kolay olmaz!..
MEB'in bu noktadaki çözüm yolu, umarız, tam gün eğitimden yarım güne geçip, sınıf mevcutlarını 40'ın üzerine çıkartmak olmaz!..
