Yaşamak şakaya gelmez,
Büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
Bir sincap gibi mesela,
Yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
Yani bütün işin gücün yaşamak olacak.
Yaşamayı ciddiye alacaksın,
Yani o derecede, öylesine ki,
Mesela, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,
Yahut kocaman gözlüklerin, beyaz gömleğinle
Bir laboratuvarda insanlar için ölebileceksin,
Hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
Hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
Hem de en güzel en gerçek şeyin yaşamak olduğunu bildiğin halde.
Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
Yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,
Hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
Ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
Yaşamak yanı ağır bastığından.
----
3 Haziran... Gözlerini yumdu ışığa, başka bir aydınlığa geçmek için. Karanlığı aydınlatalım diye bize kelimelerini bıraktı.
“İnsanlar işlerine gelince değil de, vicdanlarına değince iyilik yapsalardı; bugün çıkar ilişkileri değil gerçek sevdalar yaşanırdı” diyor ya Nazım...
Nazım çok şey diyor aslında.
MemIeketim diyor... “Bedreddin, Sinan, Yunus Emre ve Sakarya, kurşun kubbeIer ve fabrika bacaIarı benim o kendi kendinden biIe gizIeyerek sarkık bıyıkIarı aItından güIen haIkımın eseridir…” diyor. Halkına sesleniyor Nazım.
“Çok yorgunum beni bekleme kaptan
Seyir defterini başkası yazsın
Çınarlı, kubbeli mavi bir liman
Beni o limana sen çıkaramazsın.” diyor... Kaptanlara, denizcilere selam çakıyor.
Aşık oluyor sonra, dağları delip çölleri geçmiyor, oturup şiir yazıyor aşkından.
“Lanet olsun, ne muazzam şey seni sevmek!” diyor Vera’ya... Aşıkların kalbine bir çentik atıyor.
“Gerçek şair kendi aşkı, kendi mutIuIuğu ve acısıyIa uğraşmaz. ŞiirIerinde haIkının nabzı atmaIıdır…” diyor, şairlere ilham üflüyor.
“Dost uğrunda öImek koIay, fakat uğrunda öIünecek dostu buImak zordur…” diyerek, can dostlara mesaj bırakıyor ezelden...
“Benim keIime hazinem çok geniştir, derdim. Senin bir keIimene yetemedim; git, ne demekti sevgiIim?” diyor, kelimelere sesleniyor Nazım, sevdiğine sitem ediyor.
Ve...
“EIi koIu zincirIere vuruImuş, vatan çırıIçıpIak yere seriImiş. Oturmuş göğsüne teksasIı çavuş. BeyIer bu vatana nasıI kıydınız?” diyor. Yönetime, halka, sana, bana, herkese sesleniyor...
Çok şey diyor Nazım... Aslında sözün özü, çok güzel söylemiş Leman Sam:
“Seni Dünya paylaşamıyor, şiirlerin bin dilde
Seni senden okumak var ya seni aynı dile
Mezarın orada olsa burada olsa ne olur
Tepende bir taş olsa çınar olsa ne olur
Kitapların özgür artık, müjdeler olsun Nazım
Sen yazmaya devam et, hasreti yazma Nazım
Varna önlerindeydin, Sen artık döndün Nazım
Karadeniz köpürdü, memlekettesin Nazım
Nazım Hikmet memleket, memleket Nazım Hikmet
Kafiye için yazmadım, hasret sana memleket”
Nazım, bak özgürsün artık, kelimelerin tüm dünyada! Huzurla uyu.
