adscode
adscode

62 yaşında okuma yazma öğrendi, hayatını yazdı

Okuma yazmayı 62 yaşında öğrendikten sonra acı dolu hayat hikayesini kaleme alan Nazmiye Kocakulak, elde edeceği gelirle başını sokacak küçük bir ev almayı ve engelli iki çocuğu ile birlikle yaşamayı…

62 yaşında okuma yazma öğrendi, hayatını yazdı
Eğitim
Okuma yazmayı 62 yaşında öğrendikten sonra acı dolu hayat hikayesini kaleme alan Nazmiye Kocakulak, elde edeceği gelirle başını sokacak küçük bir ev almayı ve engelli iki çocuğu ile birlikle yaşamayı hayal ediyor.

Sarıyer Belediyesi tarafından organize edilen "Bir İnsana Dokun" projesi kapsamında okuma yazmayı öğrenen Kocakulak, yaşadıklarını anlattı.

Bir ailenin tek evladı iken anne tarafından şiddete maruz kaldığını, 6 yaşında iken önce babasını ardından da annesini kaybettiğini aktaran Kocakulak, "Çok fakir bir ailenin tek kızı olarak Zonguldak'ın Kozlu ilçesinde 1954 yılında dünyaya geldim. Babam belediyede çöpçülük yapıyordu. Babam mülayim ve şefkatliydi. Ancak annem çok sinirliydi. Anne sevgisinden mahrum büyüdüm. Anne ve babamı kaybettikten sonra halamın yanına verildim. Halam da beni başlık parası için 11 yaşıma bastığımda evlendirdi." diye konuştu.

İkisi engelli üç çocuk

Daha çocuk yaşta iken başlık parası için evlendiği kocasının daha sonra Almanya'ya kaçtığını ve kendisini ortada bıraktığını belirten Kocakulak, şunları kaydetti:

"İkinci evliliğimi yaptığımda 13'ündeydim. İkinci eşimden 2 kız, bir erkek evladım oldu. Bunlardan da ne yazık ki, bir oğlum (Okan) ile bir kızım (Tuğçe) zihinsel engelli doğdular. Oğlumun durum çok ileri boyutta olduğu için yanımızda kalamıyor. Okan'ın bakımı çok zor olduğu için Metin Sabancı Spastik Engelliler Okulunda kalıyor. Her hafta onu görmeye gidiyorum. İkisine bakmak için mücadele ediyorum."

"Hayatımı günlük bulduğum işlerde çalışarak geçiriyorum" diyen Kocakulak, sağlıklı olan kızının evlendiğini ancak daha sonra boşandığını, bu kızından olan tek torununun da sürekli bakıma muhtaç bir hasta olduğunu anlattı. İkinci evliliğinde mutluluğu bulamadığını, kocası tarafından "eve fazla para getirmedi" diyerek kovulduğunu ve İzmit'e kiralar ucuz olduğu düşüncesiyle taşındığını, bu arada parklarda yaşadığını dile getirdi.

İzmit'te iken 1999'da meydana gelen depremi yaşadıklarını, 2 engelli çocuğuyla üç gün enkaz altında kaldıktan sonra mucizevi şekilde kurtarıldıklarını ifade eden Kocakulak, şöyle devam etti:

"Depremden sonra İstanbul'a geri geldik. Şu anda Sarıyer'de kiraladığım evde yaşam mücadelesi veriyorum. İki kızım ve bir torunumla birlikte yaşıyorum. Sürekli bakım gerektiren çocuklarım için çalışıyorum. Sağ olsunlar, Kaymakamlık ve Belediye destek veriyor. Ama yetmiyor. Çalışmak, didinmek zorundayım."

62'sinden sonra okuma yazma öğrendi

Belediyenin el sanatları kursuna gittiğini ve burada engellilerin ihtiyaçlarını karşılamak için uğraşmaya çalıştığını aktaran Kocakulak, okuma yazmayı nasıl öğrendiğini ve hayatını ne şekilde kaleme aldığını şu şekilde aktardı:

"Kursta çok düşünceli olduğumu gören birisi benimle ilgilenmeye başladı. Israrla sorunlarımı kendisine anlatmamı istedi. Ben de yaşadıklarımı ona anlattım. O da bana 'bunları yazmalısın' dedi. Kendisine 'ben okuma yazma bilmem ki' diye cevap verdim. Bana 'sana okuma yazma öğretelim hayatını yaz' dediler. Ben de 'tamam' dedim. 4 ay içinde 60 yaşımdan sonra okuma-yazmayı öğrendim. Acı ve kahır dolu hayatımı, benim gibilere örnek olur düşüncesiyle kaleme aldım."

Kitapta yaşadığı her şeyi ele aldığını belirten Kocakulak, ''Kitapta sokakta kaldığım günleri, kiramı veremediğimi, çok mağdur durumda olduğumu, aç kaldığımı zamanları, nasıl dayak yediğime kadar her şeyi yazdım.'' dedi.

"Küçük bir evim olsun yeter"

Nazmiye Kocakulak, büyük hayalinin "Tek Başına" isimli kitabının satışından elde edilecek bir ev alıp kiradan kurtulmak olduğunu dile getirerek, şöyle konuştu:

''Çocuklarımla beraber güzel bir yaşam kurmak istiyorum. Oğlum Okan'ın benden uzak olmasından dolayı çok üzülüyorum. Kitabım satılmasını istiyorum. Bunun kazancıyla da bir ev alayım, bir odası bir mutfağı olsun. Kiradan kurtulayım o bana yeter. Ekmek paramı kazanıyorum ama kirada olduğum için çok zor oluyor. Oğlumu da yanıma almak istiyorum. Çünkü dayanacak gücüm kalmadı üzülüyorum. Üzülmemin sebebi de birisi yanımda birisi benden uzakta."

Kitabın yazılmasında Kocakulak'a yardım eden Murat Bayar ise Sarıyer Belediyesinin kitabı çıkardığını belirterek, "Nazmiye Hanım 62'sinden sonra okuma yazma öğrendi belediyenin projesi sayesinde. Ardından hayatını kaleme aldı. Burada benim bir katkım da oldu. kendisiyle ilgili bölümleri kaleme aldı ve bana verdi. Sonra kitabı düzenledik ve yayına verdik. Gelirin tamamını Sarıyer Belediyesi, Nazmiye Hanım'a bırakma yönünde karar aldı." ifadelerini kullandı.

AA

Emoji ile tepki ver!

Bu Haberi Paylaş :

Etiketler :

Benzer Haberler
    0 Yorum
  • Yorumu Gönder
  • Diğer Yorumlar (0)