Türkiye koşullarında anne olmak, çocuklarını en iyi şekilde yetiştirmek, hele hele mutlu olduğunu görmek çok da kolay değil.
Ama onlar hep polyanacılık oynuyorlar, çünkü çocukları mutlu olsun istiyorlar.
Bugünlerde onları yine çok rahatsız eden konular var.
Örneğin çocuklarından ayrı, eş özrü mazeretinden yararlanamayan öğretmen anneler, örneğin mini minnacık çocuklarının okula gönderip-göndermeme kararsızlığı yaşayan anneler, örneğin çocuklarının giriş sınavları karşısında mum gibi eridiğini gören anneler ve daha niceleri…
Pek çok ülkede bu sorunların hiç birisi yok. Onlar bugünü, coşkuyla kutlarken, bizim annelerimiz yine kendilerinden çok, çocuklarının geleceği endişesi yaşıyorlar…
Teşekkürler, teşekkürler, teşekkürler Sevgili Annelerimiz, yaptığınız her şey ve yapacaklarınız için…