‘Cehâlet ölüm, ilim hayattır’

Bilimin önemi daha güzel ve çarpıcı anlatılamazdı.
Bakalım, kim, ne kadar anlayacak?
Gelin önce bir şiire göz atalım, sonra da o günden bugüne ne değişti, ona bakalım!
Nabi der ki:
“Ey edeb ve terbiye çimenini süsleyen fidan!
Ey babasının gözüne ve gönlüne nûr bağışlayan oğul!
Gece ve gündüz mukaddes ilme çalış.
Hayvan gibi kalmamak için ilim öğren, ilim öğrenmekten çekinme. İlim ile çalışma birdir.
İlim, Allahü Teâlâ’nın sıfatıdır. İlim, bu vasıfların en yükseğidir, ilim öğrenmeye çalış ve âlim ol.
Çünkü Resûl-i ekrem (Aleyhisselâm) buyurdu ki: ‘İlim öğrenmek her Müslüman’a farzdır.’
Yine o ilim sahibi buyurdu ki: ‘Beşikten mezara kadar ilim öğrenin.’
Peygamberimiz (Aleyhisselâm), ‘İlmin şehri benim, kapısı Ali’dir’ buyurdu.
Sen de bu şehre ulaş, onlarla beraber ol. İlim sâhilsiz bir denizdir.
Bu denizde âlim geçinen ise câhildir. Allahü teâlâ, ‘Cehâlete ölüm, ilme de hayat’ dedi.
Sen ölüler zümresinden olma. Ebedî hayattan mahrûm olma.
İyi ile kötüyü, ilim ile fark etmeğe çalış.
İlimler neyi gerektiriyorsa öğren ve hâlini de ona göre düzelt; belki bir gün lâzım olur da kullanırsın. Sordukları zaman, ‘Ben onu bilmem’ demekten, bilmek daha iyi değil midir?
Peygamber Efendimizin (Aleyhisselâm) insanlara emirleri şudur: ‘İlim Çin’de de olsa, onu elde etmeğe bakınız.’ 
Utanma, ehlinden oku, öğren. Çünkü her şeyin ilmi cehlinden daha güzeldir, ister halk olsun, ister padişah olsun, âlimlere herkes muhtaçtır.”

Yazının devamı için tıklayınız