(1) 28 Şubat‘ta TÜİK(Devlet) halkımızın gelir ve yaşam koşulları araştırmasının sonuçlarını açıkladı:
* Nüfusun en fakir yüzde 10’luk dilimi, toplam gelirin yüzde 2.2’sini, en zengin yüzde 10’luk dilimi toplam gelirin yüzde 30.9’unu elde ediyor.
* 12 milyon kişi yoksulluk riskinde.
* Nüfusun yüzde 40’ı kendilerine ait olmayan konutta oturuyor.
* Her 100 kişinin 42’sinin oturduğu konutun çatısı sızdırıyor, duvarı nemli, penceresi çürümüş, ev iyi ısınmıyor. 80’i mobilyasını yenileyemeyecek durumda.
* Her 100 hanenin 60’ında borç sorunu var. 30 hanenin borç yükü çok ağır.
(2) Derken efendim 1 Mart’ta TÜİK(Devlet) iş gücü araştırması sonuçlarını açıkladı.
* 15 yaşın üzerindeki 52 milyon insanımızın sadece 22 milyonunun işi var. 3 milyon insanımız işsiz.
* İşi olan her 100 kişinin 43’ü kayıt dışı çalışıyor.
* Her 100 gencin 21’i sokaklarda geziniyor.
* Meslek lisesi mezunu kolay iş bulur sanılır değil mi? Meslek lisesi mezunu 332 bin kişi iş arıyor.
Göstergeler kötü ama...
Bu göstergeler insanı üzüyor. “Bu durumda halkımız mutlu ve umutlu olabilir mi?” diye insan dertleniyor.
(3) Bütün bunların üzerine 4 Mart’ta TÜİK’in (Devletin) 2010 yılında Halkımızın Yaşam Memnuniyeti Araştırması’nın sonuçları açıklandı.
“Halkımıza mutlu musun, gelecekten umutlu musun?” diye sual eylemeden önce, “altlık” olsun diyerek, lafı dolaştırmışlar: “Ey halkım 2010 yılında ne ettin, ne eyledin? Anlat bakalım“ demişler. Halkımız anlatmış. Onlar da anlatılanları alt alta sıralamışlar.
* 2010 yılında 100 kişinin 60’ı gelirleri düştüğü için daha ucuz ürün tüketmeye başlamış.
* Çünkü 100 kişinin 27’sinin geliri azalmış.
* 100 kişinin 27’si daha önceki birikimleri harcamak zorunda kalmış.
* 100 kişinin 34’ü borçlanmış.
* 100 kişinin 0.9’u evini, arsasını, yazlığını satmış.
* 100 kişinin 0.5’i iflas etmiş. Dükkânını kapatmış.
Aldırış eden yok
Halkımız bunları anlattıktan sonra da soruyu patlatmışlar: “Ey halkım, mutlu musun? Umutlu musun?Onu söyle” demişler.
Halkımızın bu soruya verdiği cevaba geliniz de şaşırmayınız.
* Her 100 kişinin 61’i mutluyum ve 71’i gelecek hakkında umutluyum demiş.
* 2003’lerde 100 kişinin 59 mutlu imiş. 2007’de mutlu sayısı 100 kişide 60’a çıkmış. 2008’de 55’e yükselmiş. 2009’da 54’e düştükten sonra, 2010‘da son yılların doruğuna tırmanmış.
* TÜİK (Devlet) halkımıza soruyor: ”Seni mutlu eden nedir?” Her 100 kişiden 70’i “Beni ailem mutlu ediyor”, 13’ü “Çocuklarım mutlu ediyor” diyor. “Eşim mutlu ediyor” diyenlerin sayısı 100 kişide sadece 7 kişi (Geliniz de bizdeki mutluluk kavramına şaşırmayınız!)
* TÜİK (Devlet) sormaya devam ediyor: ”Söyleyiniz bakalım... Bu kadar mutlu olmanızın kaynağı nedir?“ Her 100 kişiden 71‘i “Elhamdülillah sağlığım fevkalade” diyor. Her 100 kişinin sadece 3’ü, işinden, 4’ü para kazanmaktan, 7’si başarılı olmaktan mutlu olduğunu söylüyor.
Bütün bunlardan sonra geliniz de, “işsizlik sorunu var, fakirlik sorunu var, halkımızın durumu kötü” diyerek yazı yazmaya kalkınız. ”Halk memnun, sana ne oluyor ?” demezler mi?
