Ögrencilere ve Velilere TEOG İçin Son Tüyolar…

TEOG sınavlarına hazırlanan öğrencilerimizin çalışmalarının yoğunlaştığı şu günlerde, onların doğru motive olmaları çok önemli. Maratonun bu bölümünde onları yormamak, nefeslerini doğru kullanmaları için planlı ve tutarlı bir çalışma programı yürütmek büyük önem taşımaktadır.

Bu süreçte onlar, aile desteğine her zamankinden daha fazla ihtiyaç duymaktadırlar. Sürecin doğal akışıyla yürümesi yönünde harcayacağınız yoğun emeğe rağmen çocuklarımızın stresi ister istemez artabilir. Başarı elde etmede bireyin içsel motivasyonu kadar, dışsal motivasyonun gücü yadsınamaz. Yaşam her birimize motivasyonun gücüne inanmamız gerektiğini göstermiştir.

Aileler, ergen çocuklarını anlamaya çalışırken genelde kendi dünyalarından bakarak bazen ciddi hatalar yapabiliyor. Ergenin farklı bir dili, gündemi ve olaylara farklı yaklaşımları olduğunu unutmamak gerekir. Çocuklarımız, gelişimlerinin en önemli basamağında yanlışlarından doğruları öğreniyor. Onların bizim için çok değerli varlıklar olduğunu, bu yolculuklarında onları destekleyen kişiler olduğumuzu “davranışlarımızla” göstermemiz gerekiyor.

MEF Okulları Psikolojik Danışmanı Sevim Çonka, öğrencileriyle yaptığı görüşmelerde motivasyon kaynaklarını öğrenme şansı elde ettiği, duyabildiği ve bildiklerinden yola çıkarak önemli bulduğu bazı önerileri paylaştı. Bu öneriler;

Yaşanabilecek zorlukların farkında olduğunuzu ve destek vermeye her zaman hazır olduğunuzu paylaşmanız, anlaşıldıklarını hissetmeleri açısından çok değerli olacaktır.

Sorgulamanın anlamsız olduğu ve onları motive etmediği gerçeğini çocuklarımızın bakış açısından çok iyi biliyoruz. Aslında bekledikleri, onlara yapıcı geri bildirimler verilmesi, sorgulanmadan ve eleştirmeden onlarla ilgilenilmesidir.
“Deneme sınavlarında kaçıncı oldun?” sorusu yerine “Sınav sonucunu nasıl değerlendiriyorsun? Bu sınavda öğrendiğin neler oldu? “Sınavın tekrarı olsa farklı neler yapardın?” gibi zihinlerini yeniden yapılandıran, farkındalık yaratan, hedef belirlemeyi gerektiren sorular sorulması önemli olacaktır.
Başkalarıyla kıyaslama kesinlikle motivasyonu olumsuz etkileyen bir tutumdur. Çocuğunuzun başarısı kendi sonuçlarıyla değerlendirilmelidir.

Abartılı bir ev düzeninin oluşturulmaması ve doğal olmayan davranışlar sergilenmemesi çok önemlidir. Bu şekilde hareket etmek çocuklar üzerindeki baskı ve stresi artıracaktır.

Kurallar ve talepler sunmak yerine anlaşmalar yoluyla iletişim kurmak çatışmaları önleyecektir.

Anne baba olarak aynı dili konuşabilmek, tutarlı davranabilmek ve güçlü duygulara sakin tepkiler verebilmek kontrol ve cesaret kaybını engelleyecektir.

Çocuğunuzun bu süreçte sadece sınavlara odaklanması bıkkınlığa sebep olabilir ve motivasyonunu düşürebilir. Bu amaçla kendilerini iyi hissedebilecekleri programlar yapmanız önemli olacaktır.

Anne ve babaların çocuklarını cesaretlendirmek adına kullandıkları “Sana güveniyorum” cümlesi, söylenme sıklığına bağlı olarak olumlu bir etki yaratmak yerine bazen kaygıyı artırabilir.

Sınava hazırlık sürecinde hedeflerin belirlenmesi ve sürecin gerçekçi bir biçimde değerlendirilmesi çok önemlidir. Başarıyı etkileyebilecek beklenmedik durumların yaşanması olasılığını göz önünde bulundurarak alternatifler oluşturmak kaygının yönetilmesinde önemli bir etken olacaktır. Mutlaka bir alternatif oluşturulması ve “Sınavda hedefime ulaşamazsam...” sorusunun cevabının birlikte belirlenmesi önemlidir.

Öğrencilere verimli çalışma yöntemleri konusunda yönlendirici olabilmek için:
Çok değil, düzenli çalışmanın,
Standart bir çalışma süresinden çok çalışmanın niteliğinin,
Çok soru çözmenin değil bilinçli şekilde çözmenin,
Israrcı olmanın, vazgeçmemenin,
Yöntem arayışı ve yardım isteme alışkanlığı geliştirmenin önemini vurgulamak çok daha değerli olacaktır.


Çocuklarımızın başarısı söz konusu olduğunda tamamen “iyi niyetli” yönlendirmelerimiz, onda çoğu zaman “kaygı yaratan faktörler” haline gelebiliyor.

Sevim Çonka, “TEOG Sınavını yaşamın tek ve en önemli dönüm noktası gibi algılamak ve bu şekilde ifade etmek var olan kaygıyı daha da artıracaktır. Unutulmamalıdır ki kaygı bulaşıcıdır. Gerçek başarı öykülerinden çıkan ve ideal olduğu varsayılan model; destekleyen, çabayı teşvik eden aile modelidir. Çünkü bu modelde kaygı, en alt düzeyde yaşanmaktadır.”