Bu kadar ihmal, yeter artık!
Okullar hapishane mi ki demir kapılar takıyoruz?
Hem depreme hem de oyun çocuklarına karşı dolaplar neden sabitlenmez?
Her iki durum için de yönetmelikler dolapların sabitlenmesini emrediyor!
Peki, bunu kim dinliyor, kim kontrol ediyor, kim takipçisi oluyor?
Yatılı bölge okullarından üniversiteye kadar yurtlar neden sık sık denetlenmez?
Bu kaçıncı facia, bu kaçıncı ölüm?
Ve bu vurdumduymazlık daha nereye kadar devam edecek?
Hani çocuklarımız başımızın tacıydı?
Her facia sonrasında dile getirilenler yoksa yalan mı?
Onları böyle mi koruyacağız, böyle mi geleceğe hazırlayacağız?
Ardahan’daki kazayla ilgili olarak, yetkililer, “Çocuklar oyun oynuyormuş” değerlendirmesi yapıp, suçun kendilerinde değil, aslında öğrencilerde olduğuna vurgu yapmışlar.
Yuh demekten başka içimden bir şey gelmiyor.
Çocuktur, tabii ki oyun oynayacaklar!
Daha da vahi mi, oyun oynayacakları başka alan mı yoktu, o dolapları sabitleyecek 4 tane çivileri mi?..
FATİH Projesi
MEB, bilime ve teknolojiye kapalı bir kurum değil ama mehter takımı gibi bir ileri, iki geri gidiyor.
FATİH Projesi dünyanın en öncü projelerinden biriydi ama bir türlü oturtamadık. Çünkü sahipsiz kaldı.
2-3 Kasım’da, Ankara’da 4’üncüsü düzenlenecek olan Uluslararası FATİH Projesi Eğitim Teknolojileri Zirvesi umarız yeni bir dirilişe sahne olur!
