Yönetmelik değişik ortaöğretim türleriyle ilgili ayrı ayrı yayınlanmış yönetmelikleri bir yönetmelikte toplarken, ortaöğretim sisteminde de birçok konuda da yeni düzenlemeler yapılmasını öngörmektedir.
Ortaöğretimde yaşanan sorunların çözümüne ilişkin yeni düzenlemelerin yapılması doğrudur. Ancak yenilik adına yapılan düzenlemeler mevcut durumu eskisinden daha kötü, sorunları daha çoğaltıyorsa bu durumda yapılan değişikliklere yenilik demek olanaklı değildir.
Yönetmelikte yapılan değişikliklerle,
-Okula devam edene çocuklara evlenmeleri halinde okulla ilişiklerinin kesilmeyeceği hükmüne yer verilerek çocukların 15 yaşında evlenmelerinin yolu açılmaktadır. Oysa uluslar arası çocuk sözleşmeleri bütün bireyleri 18 yaşın sonuna kadar çocuk saymaktadır. Maddenin bu halde düzenlenmiş olması “liseli gelinleri” akla getirmektedir.
-Sınıf geçme ve not sisteminde getirilen yeni puan aralıkları sınıf tekrarlarını arttıracaktır. Sınıf geçme kolalaştırılıyor ve esnetiliyor gibi görünse de, eleyici sistem daha da yaygınlaşacak, çocukların erken yaşta örgün sistemin dışına çıkmalarına neden olacaktır.
-Yönetmelik devamsızlık hakkının 20 günden 45 güne çıkarılması büyük bir olumsuzluk ve çelişkidir. Bir yandan ”Dershaneleri kapatacağız, üniversite sınavlarını kaldıracağız” derken diğer yandan devamsızlık gün sayısını arttırmak büyük bir çelişkidir. Resmen çocuklara 2.dönem okula gelmeyin demektir.
-Not ortalaması 90 ve üzeri olan çocukların liseyi 3 yılda bitirmeleri için bir avantaj sağlanmakta, ancak öğrencilerin avantajlı ve dezavantajlı olması başkaca birçok nedene bağlı olduğundan, uygulamada başkaca sorunların ortaya çıkmasına neden olacaktır. Ekonomik ve sosyal ölçütler çok iyi analız yapılarak uygulamaya geçilmelidir.
-Ders sürelerinin 40 dakikaya indirilmesi olumludur. Tabi bunu yaparken günlük ders sayısını arttırma yoluna gidilmemelidir. Sınıf mevcutlarının 30’a indirilerek bütün okullar açısından eşitlik sağlanması doğrudur. Ancak sınıf mevcutları ortalama 45-50 arasında olan okullarda 30 öğrencili sınıflar nasıl oluşturulacağına yanıt bulunmalıdır. En azından bu geçiş süreci için bir hedef konulmalıdır.
-İngilizce matematik hedefi oldukça abartılı ve gerçekçi olmayan hayali bir hedeftir. Üniversite de bile matematik dersini İngilizce anlatacak öğretim görevlisi bulunamazken okullarda nereden bulunacağına ciddi yanıtlar üretilmelidir.
Sonuç olarak,12 Yıllık Kesintisiz eğitim sürecine bağlı olarak gerçekleştirilecek düzenleyici işlemlerle ilgili MEB’in farklı çevrelerden görüş alması önemlidir. Bu yaklaşımın sürdürülmesi doğrudur. Ancak görüş, eleştiri ve önerilerimizin sadece kâğıt üzerinde kalan görüşlere dönüşmemesi yaşama geçirilmesi daha da önemlidir.
1 MAYIS 2012
ALAADDİN DİNÇER/EĞİTİMCİ
