Binlerce yıllık geleneği olan kadim uluslardan birisiyiz. Hep vardık, hep olacağız. Evet genç bir Cumhuriyetiz ama tarihimiz ve yaşadığımız toprakların bize bıraktığı miras en az 15 bin yıllık. Bunun bilinci ve sorumluluğu ile 100. yılın ilk çalışma gününe merhaba.
Her şey gibi yılın ilk günleri de bir süre sonra sıradanlaşıyor.
Tıpkı önceki yılların ilk günleri gibi...
Yeni yılda hele ki 100. yılda karamsar olmaya hiç gerek yok.
Tam aksine her zamankinden daha heyecanlı, daha coşkulu ve daha kararlı olmalıyız.
Her geçen yıl bizden çok şey götürüyor gibi görünse de kazanımları, elbette yeterli değil ama sanki hep daha fazla.
Niye mi?
Alışılageldiği gibi:
yaşananları değil yaşanmayanları,
kazandıklarımızı değil kaybettiklerimizi,
yaptıklarımızı değil yapamadıklarımızı düşünüp
kendimizi üzmek için bahaneler arıyoruz.
Bir şeyi kaybettiğimizdeki üzüntüyle, kazandığımızdaki sevinç doğru orantılı olmalı ama nedense üzüntünün dozu hep daha ağır basıyor.
Nedendir bilinmez ama yaşanan, yapılan, kazanılan güzellikler, istisnalar dışında ne şarkı oluyor ne de haber..
Dünü, dünde bırakıp, geleceğe bakalım.
Bu yeni yılda
sevinç,
mutluluk,
kazanç,
huzur,
keyif,
seyahat,
hoşgörü
ve kahkaha haklarımızı daha çok kullanalım,
hüznü, huzura, refaha dönüştürmenin yollarını hep birlikte arayalım.
- Yıl yeni bir şans ve bu şansımızı bugünden itibaren sonuna kadar kullanalım!
Gelin bu yıl bir farkındalık yaratıp birikimlerinizin türünü değiştirelim, para yerine dost,
üzüntü yerine keyif,
gerginlik yerine hoşgörü,
kaçırılan fırsatlar yerine yakalanan fırsatları biriktirelim.
Yüzünüzden gülücük hiç eksik olmasın...
