Değişim şart ama!..

Eğitimde sorunlar bitmez. Neden mi? Çünkü çağ da değişiyor, insanlar da. Böylesi bir ortamda eğitimin aynen kalması yanlışların en büyüğü olur. Dinamik toplum için dinamik eğitim şart. Peki ama nasıl bir eğitim?..
Eğitimde öğretmen yetiştirilmesi, müfredat, ölçme değerlendirme, ders kitapları, özlüm hakları, istihdam, sınav belası gibi öylesine önemli konular var ki, onları çözmeden kaliteyi, huzuru, gelişimi, üretimi ve en önemlisi de öğrenci, öğretmen, veli mutluluğunu yakalamak mümkün değil...
Peki bu konularda neler yapılıyor, neler yapılması gerekir? Gelin hep birlikte kafa yoralım:
Ders kitapları: Bu konuda çok büyük rahatsızlık olduğu kesin. Tüm öğrencilere bedava kitap dağıtılmaya başlandı ama yardımcı ders kitaplarına harcanan para daha fazla. Paralı ya da bedava olmasından çok, içeriği daha önemli hale gelmeliydi. Yardımcı ders kitaplarına ihtiyaç duyulmayacak donanımda ve kalitede ders kitaplarının zamanı geldi de geçiyor...
Ölçme ve değerlendirme: Eğitimin olmazsa olmazlarından birisi de ölçme değerlendirme. O bir terazi ve eğer terazi yanlış tartıyorsa, gerisi teferruattır. Daha da önemlisi neyi nasıl tartacağınız ve neyi nasıl ölçeceğiniz çok önemli. Kurgusunda bir sorun olduğunun tespit edilmesi bile çok önemli. Giriş sınavlarında kaplumbağa ile tavşanın ayrıştırılması en büyük yanlışlardan birisi!
Teknoloji: Öğrencilerimizin teknolojinin güvenli ve doğru kullanımı konusunda bilinçlendirilmesinin yanı sıra yazılım ve kodlama gibi beceriler edinerek teknolojinin yalnızca tüketicisi değil, aynı zamanda üreticisi olabilmelerinin sağlanması çok önemli bir konu. Hele ki günümüzde. Teknolojinin kullanımı konusunda bir sıkıntı olduğu kesin. Pandemi öncesine kadar en büyük tehlikenin ekran bağımlılığı olduğunu haykırırken,şimdi onları gün boyu ekrana kilitledik. Verimliliği ve yan etkileri konusunda ise hiç bir araştırma yok! Yazım ve kodlama konularında ise çok daha fazlasının yapılması gerekiyor. Bunların en başında da Bilişim Derslerinin yeniden konulması ve Bilişim Sınıfları’nın yeniden etkin bir şekilde açılması geliyor!
Öğretim Kadroları: Öğretmen, öğretim elemanları ve eğitim yöneticilerinin liyakat prensibi çerçevesinde yetiştirilmesi, atanması ve mesleki gelişimlerinin sağlanması, en önemli reformlardan birisi bu olmalı. Bu konuda çok önemli sıkıntılar var ve doğru olanı uymak kolay olmayacak. Liyakat esas alınırsa gerisi gelecektir.
İşbirliği: Paydaşlarla işbirliği, yoğun etkileşim, sektörle bütünleşmiş okul modelleri, staj, öğrenci
niteliklerini izleme, kurumlar arasında fiziki ve beşeri kaynakların ortak kullanımı gibi konularda
yeni yaklaşımlar ve özgün uygulamaların geliştirilmesi: Dünden bugünkü yarım asırdan fazla bu
görüşleri dile getiren o kadar çok siyasetçi oldu ki, gelinen son nokta bu oldu. Yani hâlâ bir reforma ihtiyaç var. Bu konuda dünyayı yeniden keşfetmeye gerek yok eğitim tarihimizde bunun
pek çok örneği var!
Kalite: Yetkinliklerin kazandırılması sürecinde etkin bir kalite takibi için, temel eğitim ve ortaöğretim kademelerinde kalite güvence sisteminin oluşturulmasının zamanı geldi de geçiyor. Yetkinlik kazanımı da en temel reform gereksinimlerinden birisi. Pandemi döneminde gördük ki, günde 500 test çözen çocuklarımız, iki yumurta kırıp karınlarını doyuramadı!. Eğitim bir yaşam sanatı ise yaşam kalitemizi yükseltecek her türlü yetkinlik, bireysel ilgi ve yetenekler doğrultusunda geliştirilmelidir...
Hedef: Yanlışlardan en büyüğü de, ilkokula başlayan her öğrenciye, sanki hepsi de üniversiteye
gidecekmiş gibi akademik dayatmanın yapılması. Bu noktada erken yönlendirme çok önemli,
umarız fazlasıyla dikkate alınır...
Reformlar konusunda atılacak adımların samimi olması çok önemli. Söylemlerle, uygulamalar,
birbiriyle örtüşmezse, reform çabaları havada kalır ve daha başlamadan son bulur. Bunun o
kadar çok örneğine şahit olduk ki!...