Yabancı ülkeler diplomalarımızı tanımıyor diye kıyametler kopartıyoruz. Peki kendimiz tanıyor muyuz? Örneğin MEB’in eğitim fakültesi diplomalarını yok sayıp, Öğretmen Akademisi kurması neyin nesi? Eğitim fakülteleri yetersiz ise neden düzeltilmiyor? Amaç arka bahçe sevdası mı?
Okul öncesinden doktoraya kadar eğitimin hemen her alanında ciddi sorunlarımız var. Pek çoğu da kronikleşmiş durumda.
Peki sorunları çözümü için bir ortak akıl söz konusu mu?
Hayır, hayır, hayır…
İlkokul öğretmenleri okul öncesinden,
ortaokul öğretmenleri ilkokullardan,
liseler ortaokullardan,
üniversiteler liselerden,
başta MEB olmak üzere işverenler de iyi bir eğitim veremediği için üniversitelerden şikayetçi.
Söz konusu bu şikayet zinciri, mastıra, doktoraya hatta doçentlik ve profesörlüğe kadar uzanıyor.
“İlkokul öğrencilerimiz yetersiz de profesörlerimiz yeterli mi?’ diyen çok kişi var.
Yine aynı şekilde mühendislerimiz donanımsız da doktorlarımız, hukukçularımız, ziraatçılarımız, medyamız, idari ve mülki amirlerimiz çok mu daha donanımlı diyenlerin sayısı da azımsanmayacak derecede fazla.
Görünen o ki insan yetiştirme düzenimizde ve özellikle de kalifiye işgücü yetiştirmede ciddi sorunlarımız var. Daha da vahimi bunu asla kabullenmiyoruz.
Sürekli yeni barajlar getiriyoruz ama onların bir işe yaramadığı da gün gibi ortada.
Gerekli olan sağlıklı bir durum tespit, özeleştiri, ortak akıl, liyakat ve en önemlisi de çözüm arzusu ama bu da maalesef hiç kimse de yok!
Günü kurmakla yetinmeye daha ne kadar devam edeceğiz?..
