Fin Modeli, Fransız Modeli, Alman Ekolü, Amerikan Sistemi, Güney Kore Modeli gibi bize hiç de uygun olmayan model arayışları içerisine gireceğimize, dünya eğitim literatürüne giren köy enstitüleri ve anadolu liselerinde fabrika ayarlarına dönsek yeter de artar!
Eğitimde çok yanlışlarımız oldu ama bir o kadar a başarılı örneğe imza attık. Modern Türkiye’yi onlarla inşa ettik.
Latin harflerine geçiş, köy enstitüleri, yabancı kolejlerin hegemonyasını yıkan anadolu liseleri, meslek liseleri, yaşam boyu eğitimin daha telaffuz edilmediği bir dönemde bu görevi yerine getiren halk eğitim merkezleri ve Gazi Eğitim, Teknik Öğretmen ve Yüksek Öğretmen okulları...
Köy enstitüleri, bugün bile dünyanın hala arayıp da bulamadığı bir eğitim modeliydi.
Üretken, sorun çözücü, kaynak yaratıcı, ekip ruhuna sahip, kendisiyle ve çevresiyle barışık, ulusal değerlere saygılı, memleketimin her köşesi benim yurdumdur diyen her alanda önder gençler yetiştiriyordu.
Onlar Türkiye'yi, Türkiye de onları çok seviyordu.
Eğer hala açık olsalardı, bugün bambaşka bir Türkiye olurdu.
Tüketen değil üreten bir refah ülkesi haline gelirdik.
Hataları varsa düzeltilir, ismi beğenilmiyorsa değiştirilirdi ama pedagojik yapılanmasından asla taviz verilmemeliydi…
Bir ülkeyi içerden çökertmek isteyenler, önce öğretmen yetiştirme sistemiyle, ardından da eğitim sistemiyle oynarlar. Bunu başkaları yapsa art niyet ararız. Ama hep kendimiz bozduk. Öğretmen yetiştirme ve eğitim sistemimizi yaz boz tahtası haline getirdik
Bırakın farklı iktidarları, aynı iktidarın her gelen Bakanı kendisine göre farklı bir sistem yaratmaya çalıştı.
Eğitime olan ilgileri Bakan olduklarında başladı, koltuk gittiğinde de sona erdi. Projeleri çöpe atılırken de üç maymunu oynayanların en başında hep onlar geldi.
83 yıl önce köy enstitülerini yaratan, bunu dünya eğitim literatürüne altın harflerle yazdıran ve hala yeri doldurulamayan bu bize özgün köy enstitüleri destanını yazan biz, günümüz ve geleceğe yönelik benzeri yeni destanlara neden imza atmayalım ki!..
Sayıları artık çok azalsa da ne zaman bir köy enstitülü ile ya da çocukları veya torunlarıyla konuşsam, ne zaman köy enstitüleriyle ilgili bir kitap okusam bunu başarabileceğimize canı gönülden inanıyorum.
Yeter ki isteyelim, yeter ki eğitimi, bilimi, aklı, liyakatı ve en önemlisi de çocuklarımızın ve ülkemizin geleceğini öncelik sıramızın en tepesine alalım…
Atatürk'ten sonra diğer liderlerin öğretmenlere ev sahipliği yaptıklarına, masalarına, seyahatlerine konuk ettiklerine, “peki siz bu konuda ne düşünüyorsunuz?” dediklerine çok sık şahit olmadık. Yeni dönemde baştacı edilenlerden birisi de umarız atama bekleyen öğretmenlerimizden profesörüne Hocalarımız olur!..
