Etkinliklere, Kutlamalara Evet Ama Bu Kadarı da Olmaz!

İstanbul'da, vapurla karıdan karşıya geçerken, martılara simit atmak bir gelenektir.
Ne zaman, nasıl başladı bilinmez ama müthiş bir görsel şov olduğu için hemen herkes bunu yapar. Karnı ne kadar aç olsa da, simitinin bir parçasını martılarla paylaşır...

Martıların o simit parçalarını, daha yere düşmeden havada kapışları, suyun üzerine düşenleri almadaki ustalıkları, o anda attıkları zafer çığlıkları görmeye değer.
Özellikle de çocuklar için bu inanılmaz bir heyecan olduğu için cebinde simit alacak kadar parası olan bunu mutlaka yaşamak ister...

Her okulun bir geleneği, bir de öğrencilerin lakabı ve sembolleri vardır.
Nasıl ki Beşiktaş'ın sembolü Kara Kartal ise Kadıköy Anadolu'nun sembolü de Martı. Çünkü martılar Kadıköy'ün ayrılmaz bir parçası...

Okulun eski mezunu arkadaşlarımız, dünden bugüne gelen böyle bir gelenekleri olmadığını söylüyor. Belli ki bazı öğrenciler, vapurlardaki martı şovundan etkilenerek, bunu okula taşımışlar ama işin dozunu kaçırmışlar...

Simitler, fırınlarda kalan bayat simitlermiş ama öyle de olsa nimet, nimettir, bizim kültürümüzde, yerde görsek, alır öper, başımıza koyar, sonra da bir kenara bırakırız. Bırak yere atmayı, yerden almayı vicdani bir görev biliriz...

Durum böyleyken, yapılanları hoş görmek elbette mümkün değil ve muhtemelen vazgeçilecektir.
Peki Kadıköy vapurlarındaki şov bitecek mi, işte onu hiç sanmıyoruz. Çünkü orda yediğin lokmayı paylaşma kültürü öne çıkıyor...

Kadıköy Anadolu, mezunlarıyla, öğrencileriyle, ülkemizin en seçkin okullarından birisi. Öğrenciler, alacakları dersi aldı ama hala çok sorunları var. Okulu ve öğrencileri çok düşünenler, belki biraz da onlarla ilgilenebilirler.