Örneğin ülkenin dört bir yanını üniversitelerle donattık.
Alkışlanacak bir icraat ama dolup olmadıklarını, doğru bölümlerin açılıp açılmadığını, mezunların istihdam olanaklarını, boş kalan kontenjanların neden boş kaldığını ve eğitimin kalitesini hiç sorgulamadık...
Yine aynı şekilde tüm öğrencilere ücretsiz ders kitabı verdik ama bu ders kitaplarının daha kapağı bile açılmadan neden çöpe atıldıklarını hiç araştırmadık.
Çocuklarımızı ve eğitim sistemimizi, sınav ve dersane belasından kurtarmak İçin elimizden geleni yapıyoruz ama neden başarılı olamadığımızı bir türlü masaya yatırmadık...
Çocuklarımız iyi okullara girsin, yabancı dil öğrensin, en iyi üniversiteleri kazansın diye, her türlü fedakarlığa katlandık ama dil öğrenip, öğrenmediklerini, öğrencilerden ne kadarının sınav kazandığını, ne kadarının kazanmadığını hiç dert edinmedik...
Yukarıdaki örneklere daha onlarcasını ekleyebiliriz. Çünkü, sürekli bir şeyler yapmaya bayılıyoruz. Sonrası ise hiç umurumuzda değil!..
İşte bu konuda bir annenin feryadı:
Neden, Neden, Neden?..
Saygı değer Sayın Abbas Bey her sabah sizin yazılarınızı okurum.
Bugün Bakanlığın elindeki verileri paylaşarak yazdığınız yazı eğitimin nereye geldiğini çok güzel yazmışsınız elinize sağlık .
Bizim de çocuklarımız üniverisite ye gidiyor fakat mutlular mı hayır.
Yani her gün sizin yazıları okuyorum sizin gördüklerinizi bizi yönetenler neden görmek istemez insan şaşıp kalıyor.
Yani üretmeyen bir toplum olduk insana ve gençlere değer veremez olduk.
Ülke her gün eğitimde ve tarımda dibe vuruyor.
Vallahi 2.cocuğum 7.sınıfa gidiyor mevcut öğretmelerin elinde her yıl seviye kaybı yaşıyor verilen eğitim içler acısı devletin verdiği kitaplar ilk gün den itibaren ranzaların altında okulun son günü hiç açılmamış bir vaziyette geri teslim ediliyor.
Paralar verip başka kaynak kitaplar alıyoruz.
Sonuç hayal kırıklığı.
Sizin ömrünüz eğitimle geçiyor bıkmadan usanmadan yazıyorsunuz yazmaya da devam edin lütfen. inşallah düzelir diyorum...
İnşallah...
