Korana sonrası ne ise deprem sonrası da o olmamalı. Yaşadığımız acılardan dersler almalıyız. Bir ay oldu. Felaketin boyutları ve en önemlisi de nedenleri ortaya konuldu mu, kurulacak yeni kentler için çok yönlü düzenlemeye gidildi mi? Tek kabahatli deprem mi?..
Yaşanan acının yarattığı yıkıma bakıldığında yüzde kaçı doğadan, yüzde kaçı insan ve yönetim hatalarından, yüzde kaçı amatörlükten, yüzde kaçı yaşadığımız acılardan hiç ders almayışımızdan?
Üniversiteler bu araştırmaları bugün değil de ne zaman yapacaklar?
Yetiştirdikleri mühendislerin, mimarların, müteahhiterin, denetleyicilerin yöneten ve yönlendirenlerin hatlarını şimdi görmeyecekler de ne zaman görecekler?
Araştırma olmadan, mevcut durumun sağlıklı bir tespiti yapılmadan, ileriye yönelik kararlar alınamaz, alınmamalı, hatta akıldan bile geçirilmemeli.
Enkaz altında kalan sadece binalar, eşyalar ve yurttaşlarımız değil, sosyo kültürel tüm yaşanmışlıklarımız ve hayallerimiz de yok oldu.
Yeni düzenlemeler yapılırken, yeni kentler kurulurken, bütün bunlar yok mu sayılacak? Sosyologlar, şehir plancılar, tarihçiler, esnaf ve en önemlisi de üniversiteler bu işin neresinde?
Üniversiteler toplumun hafızası ve lokomotifidir.
Onlar durursa hayat durur.
İşte bu yüzden köşelerine çekilip sessizliğe bürünmeye hakları yok.
Yeni kurulan kentlerin, yeniden yeşerecek yaşamın, yeni getirilecek düzenlemelerin her karesinde onların alın teri olmalı.
Referanslarının akıl ve bilim olması gerektiğini bir kez daha hatırlatmaya bilmem gerek var mı? Bu konuda herkesin mazereti olabilir ama onların asla!..
