Korona ile mücadele ve eğitimin sürdürülebilirliği konusunda dünü dünde bırakmak, unutmak elbette mümkün değil. Hele ki yaşananlardan ve gelinen son noktadan sonra! Ama en azından ders alalım ve ona göre yeni bir yol haritası çizelim.
Alınan yeni kararlara, istisnasız herkes uymalı ve asla taviz verilmemeli.
Yanlış, yanlışla düzeltilmez!
Ne olur, artık bunu anlayalım, başkalarından beklediğimiz özeni, önce kendimiz gösterelim...
Dünya geneline baktığımızda durumumuz çok da vahim değil ama çok daha iyi olabilirdik! Olmamıza da ramak kalmıştı.
Yerli aşıların eli kulağındadır ve eminiz ki yaz sonuna kadar aşı olmayan kimse kalmayacaktır.
Peki bu, her şeyin çözüldü anlamına gelebilir mi?
Kesinlikle hayır.
Şu anda, mutasyon yüzünden, aşı olanlar da aynı risk ve tedirginlik altında.
Görünen o ki, salgın hastalıklarla yaşamayı ve mücadeleyi öğrenmek zorundayız. Deprem de olduğu gibi ötelemek ya da görmezden gelmek, felaketleri beraberinde getirir ki, buna da hiç birimizin hakkı olmamalı…
Eğitim elbette çok önemli, çocuklarımız da, öğretmen ve velilerimiz de bu durumdan çok sıkıldı ama risk haritasının kızıla dönüştüğü bir dönemde “haydi okula”, “haydi sınava” demek ne kadar doğru?
Hem de öğretmenlerimizin daha sadece yüzde 10’u aşılanmışken!..
