O gün bugündür, hep aynı mesaj veriliyorsa, demek ki kat edilen yol ve değişen çok fazla bir şey yok…
Hatta biraz daha detaya inildiğinde, eğitimin pek çok alanında olduğu gibi mesleki eğitimde de dünün çok gerisinde olduğumuzu iddia edenlerin sayısı bir hayli fazla…
Meslek çeşitliliği konusunda günü ve geleceği yakalayamadık, istihdam odaklı hale getiremedik, en önemlisi uygulamaya ve kaliteye yönelik ciddi adımlar atamadık!
“Mesleki eğitim, memleket meselesi” dedik ama arkasını getiremedik. Meslek adamı yetiştirme yerine hedef saptırması yaparak onları da üniversite peşinde koşan liseler haline dönüştürdük.
Meslek liselerini en iyi öğrencilerin seçeceği okullar olarak konuşlandıramadık, tam tersine hiçbir yeri kazanamayan öğrencilerin adeta zoraki seçtikleri okullar haline getirdik.
İyi yetişmiş bir meslek insanının, diplomalı işsiz olmaktan çok daha büyük avantajlara sahip olduklarını anlatamadık…
Sınav ve diploma odaklı eğitimden, üretim odaklı bir mesleki eğitime geçemedik.
Ve en önemlisi de mesleki eğitim reformunun demeç vermekle olmayacağını bir türlü anlayamadık.
Mesleki eğitiminde tıpkı diğer meslekler gibi liyakata dayalı olması gerektiğini bir türlü kavrayamadık..
Mesleki eğitimin şaha kalkması için bakalım daha ne kadar sabredeceğiz?..
