MEB, adeta Milli Eziyet Bakanlığı haline geldi. Gün geçmiyor ki yeni
“eziyet”le gündeme gelmesin.
“Kasıtlı olarak yapılıyor” diyen çok ama
sanmıyoruz. Kim bindiği dalı keser ki! Öğretmenin mutlu olmadığı sistemde kim mutlu olabilir ki?
Öğretmenlerimizin mutsuzluk gerekçelerini sıralamaya kalksak, burdan Çin’e yol olur.
Daha biri çözülmeden, üzerine yenileri ekleniyor.
Elbette öküzün altında buzağı aramamak gerekir ama tesadüfün bu kadarı da abartılı değil mi?..
Öğretmen yetiştirmeden atamaya, kariyerden yer değiştirmeye, norm kadrodan statü farklılıklarına,
PİKTES’lilerden memur öğretmenlere, ücretlilerden sözleşmelilere, maaşlardan üzerlerine yüklenen angarya işlere, karanlıkta eğitimden hijyene, liyakattan mülakata ne ararsanız var…
“Başta maaşlar olmak üzere bazı düzenlemeler var ki tek başına MEB’in uhdesinde değil ama sorunların çoğu kendi içlerisinde minik
dokunuşlarla çözülebilir ama tam tersini yapıyor” gibi bir algı söz konusu.
Bu konuda eğer yanlış anlama ya da farklı yöne çekme girişimleri varsa bunu düzeltecek olan da yine bizzat MEB’in kendisidir.
Bunu da kızarak, aşağılayarak, cezalandırarak ya da inatla değil istişare ile yapmalı ki samimiyet testinden başarı ile geçsin!..
Ömrümüz yollarda geçiyor!
İşte gelinen son noktanın özeti:
“İzmir’de, Norm fazlası
öğretmenler görev yaptıkları ilçeden 210 km-230 km uzaktaki bir ilçeye resen atadılar.
Mesela Foçada görev yapan bir öğretmenimizi Kiraz’a verdiler.
Bunun gibi onlarcası var.
Her il farklı bir uygulama yapıyor.
Bursa, Balıkesir Manisa v.b birçok il,il içinde resen atama yapmazken İzmir gibi bazı İller resen atama ile öğretmenlerimizin aile birliğini darmadağın etti.
Ülke genelinde ortak bir süreç izlenmediği için her il farklı uygulamalar
yaptı.
Birçok il, kendi ili içinde resen atamalar yapmamasına rağmen, İzmir gibi resen atama yapan iller ailelerimizi, çocuklarımızı, öğrencilerimizi, hepimizi mağdur etti.
Ülke genelinde norm fazlası öğretmenlere yapılan resen atamaların bakanlığımız tarafından iptalini talep ediyoruz.
Lütfen bizlere bir ümit bir ses olun.
Bir ay içinde çok şey değişebilir, ümitsizliğe teslim olmayalım.
Ailelerimiz,çocuklarımız için mücadele edelim istiyoruz…
Elbette vicdan sahibi birileri sesimizi duyacaktır.
Herşey için şimdiden çok ama çok teşekkürler…”
