Eğitimle ilgili çok şey söyleniyor ama sanki hiçbir şey söylenmiyor. Somut projeler ve somut bir uygulama takvimi ortaya konulmalı. Örneğin okul öncesi eğitim kaç yıl zorunlu olacak, ücretli kadrolara öğretmen ataması yapılacak mı? 4+4+4 sona erecek mi?
- Özel okul ücretleri makul seviyelerde tutulacak mı,
- Burslar yetecek noktaya getirilecek mi,
- Barınma sonu olmaktan çıkacak mı,
- İnsan gücü ve istihdam politikasının detayları ne olacak,
- Öğretmen yetiştirme, atama ve kariyer sistemi yeniden yapılandırılacak mı, . öğretmen ve eğitim elemanlarının maaşları yaptıkları işin önemi ölçüsünde artırılacak mı, . Eğitimde fabrika ayarlarına dönülecek mi,
- Fen liseleri, Anadolu liseleri meslek liseleri eski konumlarına dönecek mi,
- Anadolu liseleri ve yabancı okulların ortaokulları yeniden açılacak mı,
- Her öğrenci mahallesinde gidebileceği dört dörtlük devlet okulları bulabilecek mi,
- Sınav odaklı eğitimden üretim ve istihdam odaklı eğitime geçilecek mi? . Engelli öğrenci ve öğretmenlerin sorunları çözülecek mi,
- Öğretim üyesi ve bilim insanı yetiştirmeye yönelik daha önce başlatılan projelere sahip çıkılacak mı,
- Mülakat kalkacak mı, mülakat mağdurlarına yeni şans tanınacak mı?
- YÖK ve ÖSYM’nin kapatılması halinde yerlerine nasıl bir yapı kurulacak?
- Referansımız eğitim, bilim, akıl ve liyakat olacak mı?
Benzeri daha yüzlerce soru sıralanabilir.
Sıralanmalı ve konuşulmalı da.
Eğer şimdi konuşulmazsa, bir daha hiç konuşulmaz, çözümü için de kafa yorulmaz.
Siyaset, kendilerinden beklenen hizmetleri yerine getirmek için kurgulanmış bir sistem. İsterseniz yaparlar, istemezseniz böyle bir sorunun olduğundan çoğu zaman haberdar bile olamazlar.
İşte bu yüzden diğer tüm kesimler gibi öğretmeninden öğrencisine, velisinden tedarikçisine, idari personelinden emeklisine kadar tüm paydaşların beklentilerini bir şekilde siyasetçilere duyurmaları gerekir.
Emin olun işte o zaman, sorunların çözümünde ve taşların yerli yerine oturmasında çok daha hızlı yol alınacaktır...
