Önce Saygı!

Milli ve manevi değerlerimizi sorgulamaya, değersizleştirmeye, ağızlarda sakız etmeye hiç kimsenin hakkı yoktur. Olmamalıdır da!
Hale hele bunu özgürlük kapsamında değerlendirmek ve öyle bir algı yaratmak, yanlışların en büyüğü olur!

Peki özgürlüklerin sınırı nerede başlayacak, nerede de bitecek?
Genel tanım, "senin özgürlük alanın, başkalarının özgürlüğünün bittiği noktada başlar" şeklinde.
O zaman, kendimizi düşündüğümüz kadar, başkalarının özgürlüklerine ve değerlerine de saygı duymak zorundayız!..

Saygı yoksa, gerisi teferruattır.
Özgürlük ortamının sonuna kadar değerlendirildiği Genç Bakış'ta tek kuralımız vardı. O da? Saygı!

Çünkü çok iyi biliyorduk ki, saygı sınırları aşıldığında, her türlü sınırlar, yerle bir oluyordu...

İşe bu noktada, sınırların çok iyi çizilmesi gerekiyor.
Tıpkı özgürlük gibi saygı sınırları da çok önemli.

Sınırlar, trafik ışıkları gibi kabul görmeli ki, sorgusuz sualsiz herkes uymak zorunda kalmalı.

Konu her ne kadar hukuki gözükse de, insani yönleri çok daha fazla. Kaldı ki sadece bizleri değil, tüm canlıları, cansızları yani doğanın tümünü ilgilendiriyor.

Havayı kirletmek, hayvanlara eziyet etmek, ormanları yakmak, sel yatağına ev yapmak, kısacası doğayı katletmek keyfe keder bir konu olmamalı!..