İkinci yüzyıla girerken önceliklerimiz ne olmalı? Ekonomi mi, güvenlik mi, tarım mı, göç mü, küresel ısınma mı, yargı mı, enflasyon mu, istihdam mı, eğitim mi yoksa hepsi mi? Çok farklı bakış açıları var. Bakalım Hükümet programında hedefler ne olacak?
Yeniden yapılanma sürecinde eğitimi yok sayıp, insan haklarını, gençliği görmezden gelen muhalefet partileri oldu.
Günlük sorunlar elbette önemli ama eğitim ve gençlik gelecek demek!
İnsan haklarının olmadığı yerde ise diğer ayrıntılardan söz etmek teferruattan başka bir şey değildir.
İşte bu yüzden yeni hükümetin 2. Yüzyıl hedefleri ve öncelikleri çok önemli. Bakanlar Kurulu’na bakılarak tahminlerde bulunulabilinir ama aslolan hükümet programdır.
Sivil anayasa elbette olmazsa olmazımız olmalı ama yasaların her şey olmadığına da her adımda şahit oluyoruz.
Eğitim işte bu yüzden çok önemli.
Sahip olduğumuz ve olacağımız değerleri koruyacak ve onları geleceğe taşıyacak olan nesilleri yetiştirecek olan eğitimdir.
İyi hukukçular yetiştirmeden yargının üstünlüğünü sağlayamayız.
İyi öğretmenler yetiştirmeden iyi yurttaşlar yetiştiremeyiz.
Donanımlı mühendisler olmadan başta deprem olmak üzere doğal felaketlerden koruyamayız. Tarım için toprağı sevdirmeli, hen alanda katma değeri yüksek üretim için heyecan yaratmalıyız. Sonuçta her şey okulda başlar, okulda kazanılır, hayata aktarılır.
Bu yüzden önceliklerimiz ve uygulama yönetimleri çok önemli…
Son 70 yılda eğitime şaşı bakış ülkemize de, milletimize de çok zaman kaybettirdi umarız artık son olur...
