Dünya öylesine hızlı değişiyor ki, bu değişime ayak uydurmak, giderek daha da güç hale geliyor.
Sosyolojik sorunlar, her ne kadar, bugün için yeterince ciddiye almasa da, önümüzdeki yılların en önemli sorunları haline gelecek. Hatta geldi bile!
Kuşaklar arası çatışmada, sorun biz yetişkinlerde mi yoksa gençlerde mi?
Bu konuyu çok yönlü olarak, enine boyuna tartışmakta yarar var. Çünkü, at gözlüklü bakış açısıyla eleştirerek bir yere varılmıyor.
Çocuklarımızı, eskiden “icat çıkarma”, “eski köye yeni adet getirme” diye bastırıyorduk, şimdi sınavlarla yaratıcılıklarını köreltip, hayalleriyle dalga geçip, “boyundan büyük laflar ediyorsun” diye dar kalıplar içerisine sıkıştırıyoruz!
Onları, enkaza çevirmeye hiç hakkımız yok!
Zehir zemberek eleştirilerle, doğruyu bulmalarına katkıda bulunmadığımız gibi özgüvenlerini de köreltiyoruz!
“Peki ya siz ne yaptınız?” deseler, ne diyeceğiz?
Z kuşağını “zıpır” bulanlar, dünyaya bakmalarını öneririz!..
Dünyanın en zengin, en güçlü, en yaratıcı, en üretken kişileri, artık eskisi gibi, yaşı 70’e dayananlar değil!
Yetişkinlerin engin deneyimleri, gençlerin enerjisiyle birleştiğinde her şey çok daha farklı olacak ama nedense hala bir birbirimizi yemeyi tercih ediyoruz.
Bu noktada her iki tarafın da zaman zaman empati yapmasında yarar var.
Bugün gençlere, hak ettiği ilgiyi, desteği, anlayışı, toeransı göstermeyenler, ileride bir kendileri de aynı tabloyla karşılaşabilirler…
Ne ekersek onu biçeriz!
Nefret ekerek, saygı biçilmez!..
