Yenilik mi Gelenek mi?

Öğretmen odaklı eğitim mi yoksa teknoloji odaklı eğitim mi?..

Siyah ile beyaz arasında grinin onlarca tonu olduğunu hatırlatanlar, geleneksel eğitim ile yenilikçi eğitim açısının harmanlanması gerektiğini savunsalar da, her iki geleneğin savunucuları, taviz vermeye hiç yanaşmıyorlar. Gerekçeleri de, neredeyse birbirinin aynı: Öylesi bir geri adım bizi bozar!

Peki gelenekçiler ne istiyor?
Onlara göre Aristo'dan bugüne gelen gelen okul, kara tahta, öğretmen, kitap ve öğrenci bir bütündür, araya başkalarının da, teknolojinin de girmemesi gerekir.
Öğreten ve öğrenen odaklı eğitimde, itaat, disiplin, ödev, çok çalışmak gerekir. Her ne kadar dini eğitimden daha özgür ve daha sorgulayıcı gibi gözükse de, müfredat ve öğretmen odaklı olduğu için katı kuralları vardır...

Yenilikçi eğitim sistemi ise öğrenci odaklıdır. Soran, sorgulayan, hayal kuran, yaratıcılığı körelten değil tam tersine destekleyen bir anlayış söz konusudur.
Okula, kampüse, kitaba, öğretmene, müfredata, sınavlara, ödeve karşıdır. Onlar İçin önemli olan, öğrencinin mutluluğu ve hayallerinin sınırsızlığıdır. Hele bir de hayaller gerçeğe dönüştürüyorlarsa, amaca ulaşılmış demektir. Teknolojinin her türlüsü olmazsa olmaz, okullar ise sıkıcıdır...

Benzeri tartışmaları, ana okulundan üniversiteye kadar artan bir şekilde duymaya devam edeceğiz. Çünkü herşeye birlikte eğitimden beklentiler de sürekli değişiyor.

Peki böylesi bir ortamda çocuklarınızın geleceği için nasıl bir yol haritası belirlemelisiniz?
İşte bu konuda doğru olanı bulmak her zamankinden çok daha güç hale gelecek!..

Bu süreçte, ebeveynlerin öncelikli görevi çocuklarını en iyi şekilde tanımak, devletin görevi de öğrencilere çok geniş bir yelpazede farklı eğitim modelleri sunmaktır.
Eğer bunu gerçekleştiremezsek, evde, okulda, işte, kısacası hayatın her alanında sıkıntılı günler bizi bekliyor demektir...

Çocuklarının yüz gülmeyen aileler de, ülkeler de mutlu değildir!..