Milyonlarca öğrencimiz var. Öğrenci sayımız 100’ü aşkın ülkenin nüfusundan daha fazla. Sorunların olması doğal. Anormal olan onlara kalıcı çözümler üretemiyor olmamız. Ders kitaplarında olduğu gibi yurt, burs ve yemek sorunu da çözülebilir.
Öğrenci sayımız bir gecede 20 milyona çıkmadı.
Doğan çocuk, okula başlayan öğrenci, mezun olan genç, üniversiteye başvuran aday ve mezun olan genç sayımız belli. Bu yüzden plan, program yapmamız o kadar da zor olmamalı..
Ciddi bir nüfus hareketliliğimiz yok mu?
Elbette var ve hangi kentlere olduğu da çok belli.
YÖK, ÖSYM ve KYK benzeri kurumlar keşke bu ayrıntıları göz önünde bulundurarak hareket etse, öğrenci ve veliler de öğrenim kurumu seçerken barınma, yemek ve burs konularını biraz daha ciddiye alsalar, işte o zaman bu sorunların pek çoğu hiç yaşanmayacak olacak.
Devlet ya da vakıf üniversitesi açmak bu kadar kolay olmamalı.
Öğretim kadrosu olmadan, yurt ve yemek sorununu çözmeden, ülkenin kalkınma planları çerçevesinde kontenjan dağılımı düşünülmeden açılan üniversiteler, bazen yarardan çok zarar getirebiliyor…
Kentlerin ileri gelenleri, yıllarca ısrarla üniversite istediler ve bu dilekleri yerine getirildi. Peki ev sahibi olarak gelen konuk öğrenciler için ne yaptılar?
Onları kendi evlatları gibi yeterince bağırlarına bastılar mı, sorunlarının çözümü için yeterince çaba gösterdiler mi?
Keşke gönül rahatlığı ile evet diyebilseydik….
