Bunun Adı İhmal Değil Cinayet!

İnsanlarımızın yangınlarda, depremlerde, servis araçları cinayetlerinde, madenlerde, iş cinayetlerinde genç bedenleri düşüyor toprağa. Göstere göstere geliyor ölümler. Kader, kaza, ihmal diyecekler adına. İhmali olanlar soruşturulacak hak ettikleri cezaya çarptırılacak denecek topluma. Hepsi yalan hepsi kandırmaca. Bu tür olayların ardından söylenenler ve yaşananlar inandırıcı gelmiyor insanlara artık. Ölenler öldüğü, ölümün ateşinin düştüğü ocaklar yandığı ile kalacak. Onun için bugün yastayız. Siyah kurdele takarak derslere giriyoruz.

Büyük umutlar ile köylerinden kalkıp okumak için şehre gelen 11 çocuk 1 yetişkin yanarak ve dumandan boğularak öldüler.22 çocuk ise ölümün kıyısından döndü. Yurdun kapasitesinin 54 kişilik olduğu söyleniyor. Eğer 54 kişi kalıyor olsaydı belki de bugün daha çok ölümle karşılaşıyor olacaktık. Bu yangın toplu barınma alanlarının can güvenliği bakımından var olan sorunlarını yeniden ülke gündeminin ilk sırasına taşıdı. Toplu barınma ve bir arada faaliyet yürütülen kamu binaları, özel toplu barınma konutlarının büyük bir bölümü benzer tehlikeler ile karşı karşıya kalabilecek yapısal sorunlar taşıyor. Geçmişte yaşanan benzer olaylara bakıldığında bunu tespit etmek mümkün. O nedenle yasal, yapısal reformlar daha güvenli, içinde yaşayanlara mezar olmayacak hizmet ve oturum binaları yapmak gerekiyor.

Adana,513645 çocuğumuzun tüm eğitim kurumlarında eğitim öğretim sürecinde okuduğu bir kentimiz. Adana’da 7572 kapasiteli 3844 çocuğun kaldığı 91 özel yurt bulunmaktadır. Adana devlete ait 40 pansiyonlu okulda 5678 öğrencinin konakladığı bir ilimiz. Özel yurt sıralamasında Adana 18.Sırada yer almaktadır. Kaynak, MEB İstatistikleri 2015-16

Aynı verilerde MEB’e bağlı ülke genelinde var olan devlete ait pansiyonlar ile kişi ve kurumlara ait yurtların dağılımı, kapasitesi ve kalan öğrenci sayısı tabloda yer aldığı şekildedir.

Tablo 1 Devlet ve Özele Ait Yurt ve Pansiyonlar

Tablo 2 Özel Yurtların Sahiplik İlişkisi ve Klan Öğrenci Sayıları

4741 Özel öğrenci yurdunun 1777’si illerde,2528’i ilçelerde,436’sı kasaba ve köylerde faaliyet yürütmektedir. Bu sayılar 2002-2003’te; 2210 yurdun 551’i illerde,1126’sı ilçelerde,553’ü kasaba ve köylerde bulunmaktaydı. Son değişikliği 2103’de yapılan Özel Öğrenci Yurtları Yönetmeliğine göre bu tür yurtlarda ancak ortaöğrenim ve yükseköğrenim öğrencileri kalabilir ve özel yurtlar sadece bu yaş grubu öğrencileri için açılabilir. Oysa söz konusu yurtta kalan öğrencilerin ortaokul öğrencileri olduğunu açıklamalardan ve görüntülerden anlıyoruz. Kendi yaptığı yasal mevzuata aykırı davranan bir idare ile karşı karşıya olduğumuz gerçeği ile bu olay sonrasında bir kez daha yüzleşmiş olduk.

Sonuç olarak, bu rakamlar tamamen MEB’e bağlı öğrenci barınma kurumlarına ait rakamlardır. Sayılara bakıldığında son 14 yılda kişi ve kurumlara ait yurt sayısında yüzde yüzü aşan bir artış olduğunu görmekteyiz. Bu artışın aynı zamanda bir takım teşviklere bağlı olarak sağlandığını saptamak güç olmasa gerek. Bu teşvikler arasında arka plan ve arka bahçe yaratma hesaplarının olup olmadığı zaman içerisinde anlayacağız. Dernek ve diğer tüzel kişiler diye tanımlanan kurum ya da kişilere ait yurtlarda kalan öğrenci sayısı giderek artmaktadır. Çok hassas olan bu konuda kamunun daha çok sorumluluk alması ve pay sahibi olması, burs ve yatılılığı teşvik etmesi doğru olan yoldur. Bütün bunlar yapılırken var olan kurumların her anlamda denetim ve incelemesi yapılırken denetçilerin daha dikkatli, titiz ve hassas davranması hepimizin beklentisi ve talebi olduğu bilinmelidir.