Teoride cevap, 'hayata' oluyor; ama pratikteki cevap, 'sınava hazırlık'.
İstanbul'da yüzde 2'lik dilimle öğrenci alan anadolu lisesinde okuyan bir öğrencimizin hayatı, sabah 9'dan ikindi 4‘e kadar günde 8, haftada 40 saat dersi kapsayan bir okul hayatının yanında, hafta sonu iki gün kurs, hafta içi her gün saat 5 ile 7 arası etüt arasında geçiyor.
Okul yazıları, ödevler, sözlüler, denemeler yanında beden eğitiminin bile not kaygısı yaşattığı bir okul hayatı.
Tüm bu dört yıllık koşuşturmalı lise hayatının sonunda üniversite sınavı gerçeği de karşısında dimdik duruyor.
O zaman öğrencisini her ne kadar hayata hazırlamak istese de buna ne zamanı, ne programı ne de inandırıcılığı kalıyor.
İşte Milli Eğitim Bakanlığımız gelecek yıldan itibaren hayat geçireceği yeni radikal kararlarla bu garabeti değiştirmekte ısrarlı.
İlk etapta merkezi sınavlara karşı çaresiz ama yine de temelde yapabilecekleri var.
Onun için gelecek yıldan itibaren okullarda gereksiz dersleri kaldırıp ders programını rahatlatmak istiyor.
Öğrencinin tüm lise hayatı boyunca göçebe olarak değil, sabah 9 ile başlayıp öğleden sonra 4’te biten ve yalnızca okulunda geçen bir zaman makası içinde okulunda kalmasını istiyor.
Her okula bir atölye sınıfı ile öğrenciye hayat boyu yardımcı olacak, ona kendisini bulmasını sağlayacak beceri ve hobi sahibi olmasını istiyor.
Hafta sonu programlarını sanat, kültür, gezi gibi faaliyetlerle doldurarak öğrencisine yeni bir hayat perspektifi çizmeye çalışıyor.
Başta kendi kültürünü, folklorunu, dinini, geleneğini göreneğini, bilimi, aklı, araştırmayı ve bulmayı, keşfetmeyi kısacası Cumhuriyetin tüm değerlerini kapsayacak bir Türkiye Eğitim Modelini planlıyor.
Böyle bir eğitim modeline kim hayır diyebilir ki, yeter ki hayata geçirebilelim.
