Anne ve Babaların takıntı haline getirdiği bu olay, bir şekilde Türkiye’deki Özel okulculuğun ilerlemesindeki en önemli lokomotiflerden birisi oldu.
Gerekirse yirmi bin, otuz bin vereyim, yeter ki çocuğum Yabancı dil öğrensin mantığı.
Aileler arasında ki bir numaralı rekabet ve hava basma sebebi.
Ya devlet okulları, işte onları hiç sormayın. Bundan 10-15 yıl önce Fen Lisesi ve Anadolu liselerinde hatırı sayılır bir Yabancı Dil eğitimi vardı ama şimdi pek zannetmiyorum.
Şöyle bir absürt örnek verirsek; o zamanlarda bu okullarda okuyan bir öğrenciyi New York, JFK Havaalanına bıraksan yolunu bulurdu o derce yani.
Şimdi ise bırak New York’u, İstanbulda bir turiste yardımcı bile olamıyorlar.
Onun yerine hasbelkader Çarşıda çalışan bir gencimiz bırak tek lisanı nerdeyse 5-6 lisanı pratikte konuşabiliyor.
Ondan sonra sen binlerce lira para ver, tüm okul hayatında 2000 saat yabancı dil dersi alsın, o da yetmesin hafta sonlarında kursa yolla ama tek bildiği şey; dört cümle, o da Cnbce dizilerinden kaptığı kadar.
Peki, neden böyle acaba yoksa gittikleri okullarda ‘Nasıl Yabancı Dil öğrenmesinler’’ metodu mu uygulanıyor.
Yaşı 30-50 arasında, Devlet okullarında okumuş olanlara soruyorum;
Sizin okulunuzda hiç Yabancı Dil öğretmeni yok muydu?
Dersler hep mi boş mu geçerdi?
Eminim ki bu soruya % 80 hayır diyecektir. Öğretmende vardı derslerde doluydu.
O zaman 6 yıllık ortaokul ve Lise hayatında boyunca neden adam gibi bir şeyler öğrenemedin.
Kabaca bir hesap yaparsak, yılda ortalama 200–250 saat dersten, 1500–2000 saat ders bu kadar mı boş geçer.
Cevabı herkes biliyor değil mi? Yâda büyük çoğunluğun cevabı benim vereceğim cevapla hemen, hemen aynı, onun için ayrıntıya girmeye gerek yok.
Bu işin sorumlusunun kim olduğu ve benim neden öğrenemediğim belli.
Okulda ders konmuş, Öğretmen görevlendirilmiş, kitap verilmiş daha ne istiyorum, tabii ki tek suçlu benim.
Demek ki ben Yabancı dil öğrenme özürlüyüm aynı benim gibi olan milyonlarca öğrenci gibi.
Tam ülkemize yakışır ve bizden istenilen bir cevap işte, daha ne olsun..
