Öğretmeni gördü, o da kim ona da bastı geçti.
Komşuyla karşılaştı, o da ne? Ona da bastı geçti.
Annaneyi gördü ”Yaşlı cadı ne olacak?” dedi ona da bastı geçti.
Kitap takıldı çocuğun ayağına savurdu, tekmeyi bastı geçti.
Simit parçası vardı önünde, alıp kenara koymadı, bastı geçti.
Arkadaşı vardı önünde, “Selam sabah o da ne ?” arkadaşına da bastı geçti.
Dedeyi gördü, ”Aman ha şimdi su ister!” dedi, ona da bastı geçti.
Babadan harçlık istedi ,parayı aldı babaya da bastı geçti.
Anne sarılmak istedi “Hayır !”dedi, anneye de bastı geçti.
Çocuk çocuk değil, ruhsuz bir illet
İnsanlığa da bastı geçti.
GÜNÜMÜZ ÇOCUKLARININ UMARSIZLIĞINA, DEĞER TANIMAYIŞINA, RUHSUZLUĞUNA ÖNCE ANNE BABALAR SONRA EĞİTİMCİLER TEZ ELDEN SAĞLAM BİR İŞ BİRLİĞİYLE ÇÖZÜM BULMAK ZORUNDAYIZ.
