Haftanın neredeyse beş günü, farklı bir kentte.
Fena mı, ülkeyi geziyor, nabız tutuyor diyenler de var ama Ankara’da konuşulanlar, bürokrasinin onu özellikle başkentten uzak tuttuğu yönünde.
O gitsin, gezsin, dolaşsın, eğitimi biz yönetiyoruz diyorlarmış.
Eğitimdeki kadrolara, yapılan ve yapılmayanlara bakıldığında, dünden bugüne hiç değişmemesi biraz da sanki bu yüzden.
Ziya Hoca vitrin olarak kullanılıyor, gerisi bürokrasiye kalmış!
Hani bürokrasiden kurtulacaktık?..
Ziya Öğretmen Buluşmaları
Ziya Hoca’nın, gittiği her ilde değişmeyen bir programı varmış, adı da “Ziya Öğretmen ile Eğitim Buluşmaları”ymış!
Bu programlar kamuoyunun haberdar olduğu toplantılar değil, büyük salonlarda, yalnızca eğitimcilerin bulunduğu, aile içinde yapılan sohbetler şeklinde gerçekleşiyormuş.
Peki, bu hiç kimsenin haberdar olmadığı toplantılardan biz nasıl haberdar oluyoruz?
MEB Basın Müşavirliği’nin çarşaf çarşaf gönderdiği basın bültenlerine bakarak!
Hani, falanca mekâna giden sanatçıların, oraya gitmeden önce herkesi haberdar edip, sonra da büyük şaşkınlık yaşaması gibi bir şey!
Bakan Selçukbugüne kadar 7 bölgede 30’a yakın ilde, 10 binlerce meslektaşına 2023 Eğitim Vizyonu’nu yüz yüze anlatmış, sürecin merkezinde, öğretmenlerin ve okul yöneticilerinin olduğuna dikkat çekerek, “Birlikte başaracağız”mesajını vermiş.
O toplantılarda,“Tüm Türkiye’yi kapı kapı dolaşıyorum, bu bir derdim olduğunu gösteriyor, o dert de bu ülkenin çocuklarına, doğmamış evlatlarına hizmet edebilmek”diyormuş. Dahası, doğru bildiğimizi sandığımız bir yanlışı düzeltip, “Eğitim Türkiye’nin en büyük sorunu değildir, eğitim Türkiye’nin en büyük çözümüdür”diyormuş.
Çocuğun hukukunun değerine de vurgu yapan Milli Eğitim Bakanımız, sınav odaklı değil, çocuğun duygu, düşünce ve hareket olarak bütünsel olgunlaşmasının sağlanmasını sağlayacak bir sisteme aşama aşama geçileceğini anlatmış ama bir zaman vermemiş.
Umarız, tüm hayallerini gerçekleştirinceye kadar o koltukta kalır.
