O, köye gitmek, köyde görev yapmak istedikçe gülenler oldu ama o, ısrarla köyde kalmaya, köyünü aydınlatmaya, üretim kervanını büyütmeye devam etti. O mücadeleyi başka bir yazıda ele alacağız.
Peki, niye mi?
Çünkü, O, Atatürk ve ülke sevdalısı bir Cumhuriyet Öğretmeni.
Neden mi?
İşte cevabı:
Hata yapıldı!
“İlkokulda okurken öğretmenimiz bize bir okul şarkısı öğretmişti. ‘Orada Bir Köy Var Uzakta’ diye. Ahmet Kutsi Tecer’in bir şiiriydi bu. Kimileri eleştirdi bunu. Gitmediğimiz köy, gitmediğimiz yer bizim olmaz diye. Ama elbet gün gelecek gidecektik o köylere. Medeniyeti, aydınlanmayı, üretimi götürecektik. 1923 yılında kurulan Cumhuriyet Rejiminin en büyük hedefiydi köylüyü aydınlatmak, köylüyü kalkındırmak, köyü geliştirmek. Bunun için Türkiye Cumhuriyeti Devletinin kurucusu Gazi Mustafa Kemal Atatürk köylerde eğitime büyük önem vermiştir.
‘Köylü milletin efendisidir’ sözüyle, o dönemde ülkenin tek üretici gücü olan köylünün önemini, değerini belirtmiştir.
Vatanımızı işgalden kurtaran da köylerdeki bu yoksul, mazlum insanların ayağa kalkmasıdır.
Atatürk o dönemde köylünün üretici gücünün önemini şu sözleriyle de vurgulamıştır:
‘Eğer milletimizin büyük bölümü çiftçi olmasaydı, biz bugün dünya üzerinde olmayacaktık.’
Atatürk, bu değerli insanları, çağdaş uygarlık yolunda aydınlatabilmek için, Köy Enstitüleri’nin kuruluşunun temelini attı.
Köy çocuklarını bu yatılı okullarda eğittik, her köye bir öğretmen göndermeye başladık.
Köylere giden öğretmenler kendi okuduğu Köy Enstitüleri’nin inşaatında çalıştığı gibi, gittiği köylerde de köy okullarının yapımında çalıştı.
