Çocuklar bazen sinir bozucu, rahatsız edici ve çileden çıkarıcı olurlar ki aklımıza hemen cezalandırma yöntemi gelir.
Özellikle anne babalar çocuklar söz dinlemediğinde, sorumluluklarını yerine getirmediğinde, olumsuz bir davranış sergilediğinde ceza verirler. Hatta cezanın etkili bir yöntem olduğunu düşünenler vardır. Onlara göre bu yöntem kabul edilemez davranışlarını bir daha tekrarlamamak adına ceza çekmesini ve kendisini kötü hissetmesini sağlar.
Fakat ceza etkili ve kalıcı bir çözüm yöntemi değildir. Hızlı sonuçlar verebilecek olsa bile birçok olumsuz sonuçlara yol açabilir. Örneğin,
-
Cezalar istenmeyen davranışların bir daha yapılmasını önlemek için verilse bile, korku ve çekingenlikten tutun da diğer çocuklara karşı saldırganlığa kadar birçok problemle karşı karşıya kalabilir.
-
Cezalandırılan güçlü iradeli bir çocuk, otoriteye meydan okumak için daha kararlı hale gelir. Bu durum istenmeyen davranışları arttırır.
-
Ceza çocuğun ders almasını ve hatasını anlamasını önleyebilir. Sevdiği şeylerden uzaklaştırılması pişmanlık yerine kinle dolmasına sebep olur.
-
En önemlisi ise çocuklara verilen cezalar ilerki hayatlarında çatışmalara nasıl yaklaşmaları gerektiğine dair fikir verir. Sorun çözme becerileri hiçbir şekilde gelişmez.
Cezanın kısa bir ömrü vardır. O an için kısa süreli bir çözüm geliştirsede fazla uzun sürmez. Küçük çocuklar büyüyüp bağımsızlık kazandıkça cezalandırmak daha da zorlaşır. Büyüdüklerinde sorunlarına çözüm geliştiremedikleri gibi sosyal beceriler de kazanamazlar.
Yani ceza çocuklarımız için bir çözüm yolu değildir.
