Okullar açıldı, gündem öğretmen. Peki kimdir öğretmen?
Bu sorunun en doğru cevabını bulabilmek için gelin öğretmene “zoom” yapalım.
Öğretmen, bir süper kahraman mı?
Kendisi tükenirken etrafı aydınlatan bir mum mu?
Her gün biraz daha aşınan itibarını korumak için çırpınan ideal insanı mı?
Cesaretini yitirmiş, baskılar karşısında sinmiş, öğretilmiş çaresizliklerin aktörü mü?
Siyasetin gölgesinde umudunu yitiren, haksızlık ve adaletsizlik karşısında sahipsiz kalan, korkudan susan, içine kapanan, çaresizlik ve çözümsüzlük girdabında günü kurtarmaya çalışan çaresiz kişi mi?
Her şeye rağmen sevgi, umut, neşe ve enerji dolu haliyle bir gününe bin gülücük sığdıran model insan mı?
Şartlar ne olursa olsun, ben işimi yaparım, ben peteğimi balla doldururum, diyen bir fedakârlık âbidesi mi?
Toplumunu muasır medeniyet seviyesine taşıma sözünün gereğini yapan bir millî kültür ve bilgi savaşçısı mı?
Velisi ve öğrencisinin nazarında iyi bir not makinası mı?
Borçlarıyla boğuşan ama kılık kıyafetiyle rol yapmaya çalışan bir komedyen mi?
Tüm olumsuzlukları olumluya boyayan usta bir ressam mı?
Toplumun büyük kesimi büyük kazançlar peşinde koşarken, itibarı parada ararken ülkenin en ücra köyünde, türlü zorluk ve çaresizlik içinde mütevazı maaşı, şen şakrak haliyle işini en güzel şekilde yapmaya çalışan “köyün delisi” mi?
Yoksa yel değirmenleriyle savaşan bir Donkişot mu?
Siz söyleyin, kimdir öğretmen?
Toplumun Öğretmen Algısı Nasıl?
Şu sorunun cevabı çok önemli.
Öğretmen, kendisini nerede ve nasıl görüyor, daha da önemlisi toplumun öğretmen algısı nasıl?
Söylemlerimizde süper kahraman olan öğretmenlik mesleğinin arka planını çok iyi tahlil edilmeli.
Öğretmen, bir taraftan toplum mimarı, heykeltıraş, şefkat kahramanı… gibi ifadelerle kutsallaştırılıp kahramanlaştırılırken diğer taraftan ‘tatili bol, rahat bir meslek’ söylemiyle de bu meslek itibarsızlaştırılıyor.
“Ne yazık ki bu mesleğe ilişkin bu tip kalıplar, öğretmenliğin profesyonel bir meslek olarak görülmesine gölge düşürüyor.”
Geçerli Olanı Değil Doğru Olanı Yapan Gerçek Öğretmen
Ne yazık ki günümüzde “geçerli olan” ile “doğru olan” çok farklı.
İşte hakiki öğretmeni yapayından ayıran turnusol, tam da burada.
Her şeye rağmen doğru olanı yapmak.
Öğretmenim, kim ne derse desin, şartlar ne kadar olumsuz olursa olsun, siz, farklı baktınız, farklı gördünüz, farklı düşündünüz, farklı sevdiniz…
Siz, en sıkıcı dersi en heyecanlı hale getiren, dört duvar arasındaki öğrencileri renkli alemlerde gezdirensiniz.
Siz, her şeye rağmen dik duran, kimsenin yüreğine bileğine basmadan, kimseyi incitmeden “fikri hür, vicdanı hür, irfanı hür” gençler yetiştirmenin yoğun çabası içindesiniz.
Siz, tüm olumsuzluklara, türlü sorunlara rağmen bu ülkenin aydınlık beyinlerini yetiştirme gayretiyle yanıp tutuşan, tek bir çiçek çiğnemeden, hiçbir canı incitmeden, sevinç olup neşe olup ümit olup dört bir yana koştunuz.
Siz, geçerli olanı değil doğru olanı yapmaya çalışan bir süper kahramansınsınız, yolunuz açık olsun öğretmenim.
Zor bir sorum olacak size öğretmenim. Siz, bilgiye çok rahat ulaşılan, sevginin, karşılıklı alışverişe dönüştüğü, vefanın unutulduğu, sanatın, edebiyatın, millî ve kültürel değerlerin aşındığı bir dünyada hem de zorlu ekonomik şartlarda bu büyük fedakârlığı nasıl yapıyorsunuz?
Yeni Paradigma Şart!
Hızla değişen dünyamızda eğitim alanında yeni paradigmalara acil ihtiyaç var.
Eğitimimizdeki yeni paradigma, gerçek hayatta karşılığı olan ve talep gören “21. yüzyıl becerileri” olarak adlandırılan değerlerin mutlu öğretmenlerle öğrencilere kazandırılması olmalıdır.
Sadece kafaların değil kalplerin eğitildiği bir eğitim sistemine çok muhtacız.
Unutmayalım, konu eğitimse cevap sıkıntıdır, çözümse mutlu öğretmendir!
