Yapılan etkinlikte bebek doğduktan sonra yaşanan ilişkiler hakkında neler olduğuna ve ilişkiyi düzeltmek adına neler yapılacağı hakkında konuşuldu. İçeriğe dair daha ayrıntılı bilgi ise John & Julie Gottman’ın “Artık Üç Kişiyiz” kitabında geçtiği belirtildi. Çok sevdiğim ve faydalı olduğunu düşündüğüm bu etkinlik ile ilgili notlarımı anne babalar için paylaşmak istedim.
Anne baba olmanın heyecanı paha biçilemez olsa da aradaki ilişkinin sağlıklı olması bebeğin içinde yaşadığı ortam için oldukça önemlidir. Yapılan son araştırmalar, aile içindeki sağlıklı ilişki sonucu çocukların daha mutlu ve huzurlu bireyler olduğunu kanıtlar. Bir çok çift, çocuğunun doğumu ile birlikte karı koca kimliklerinden sıyrılıp anne baba kimliğine girer. Elbette bu özel bir dönemdir, yoğun olarak eşler için bireysel değişimin ve sorumluluk anlayışının önemli bir dönüm noktasıdır. Anne baba arasındaki ilişkide ve ev düzeninde büyük değişiklikler olur. Öncelikler ve rutinler değişir. Annelerde fiziksel ve psikolojik değişimler (aşırı yorgunluk, uyku düzen bozukluğu, tehlike algısı, yakınlık önceliği, tetiklenmeler), hormonal düzensizlikler, bebeğe bakım vermekle ilgili endişeler meydana gelir. Bu dönemde partnerler arası çatışmalar, ilişki tatmini ve yakınlığın azalması, sohbet ve iletişimin kesilmesi gibi sorunlar yaşanır. Babaların bir kısmının uzaklaşması anneleri duygusal anlamda etkiler. Oysaki çocuk büyütme aşamasında babaların rolünün çok önemli olduğu kanıtlanmış durumda. Araştırmalar gösteriyor ki; babalar yetiştirme sürecine dahil olduklarında; daha yüksek bilişsel beceri ve problem çözme becerisi, strese, gerginliğe daha yüksek toleranslı, empatik ve güvenli bağlanan, (Burası çok önemli) ergenlikte daha yüksek yaşam tatmini ve daha mutlu çocuklar yetişiyor.
Anne ve babanın çocuk yetiştirmedeki ebeveynlik tarzları da farklı. Örneğin anneler sözel ve görsel oyunlara ağırlık verirken, babalar dokunsal ve aktif oyunları tercih eder. Anneler bakım ve öğretime daha fazla dahil iken, babalar oyuna daha fazla dahil. Anneler çocuğu güvenli ve gelişim odaklı olana, babalar ise keşif ve bağımsızlığa teşvik eder. Düşünsenize birlikte ebeveynlik yapıldığında çocuk için ne kadar faydalı beceriler kazandırılmış olur. Bu nedenle ebeveyn olarak aradaki ilişki, iletişim ve işbirliğinin sağlam olması çok önemlidir. Buna dayanarak, anne baba olmadan eşlerin bir takım konuları konuşması, kurallar ve sınırları belirlemesi, karara bağlaması gereklidir. Bu konular örneğin,
-
Ebeveyn olarak karşılaşmayı beklediğiniz en büyük zorluklar nelerdir?
-
Çocuk sahibi olmak sosyal hayatınızı, arkadaşlıklarınızı nasıl etkileyecek?
-
İyi bir ebeveyn olmanızı sağlayacak özellikleriniz neler?
-
Stresle başa çıkmanıza neler yardımcı olabilir?
Bu sorgulamalar, konular konuşulup karara bağlandığında daha mutlu ve yakın partner ilişkileri, ebeveyn çocuk ilişkisi elde edilmiş olur.
Peki bebeğiniz hayatınıza girdikten sonra, partnerinizle olan ilişkinizi beslemek ve güçlendirmek için ne yapılmalı?
-
Zorlukları fark edin, konuşun.
-
Yakınlık ve arkadaşlığınızı güçlü tutun.
-
Çocuğunuzla olmanın tadını çıkarın.
-
Tartışmaları etkili biçimde yönetin.
-
Babalık kurumunu güçlendirin.
-
Ortak anlam yaratın ve yaşam hayallerinizi gerçekleştirin.
-
Biz mirası oluşturun.
Yapılan bu etkinlik çok faydalı ve verimliydi. Bir eş, bir anne olarak kendimi sorgulamamı ve bu konu hakkında bilgi sahibi olmamı sağladı. Önce anne baba ilişkisi, sonra çocukla olan ilişki mutlu ve huzurlu bir aile için çok çok gerekli.
Yazıma John M. Gottman’ın güzel sözüyle bitirmek istiyorum.
‘’ Çocuğunuza verebileceğiniz en büyük hedef ikiniz arasındaki güçlü ilişkidir. ‘’
J. M. GOTTMAN
