adscode

YENİ KİTAP- OLGUNLAŞMAMIŞ EBEVEYNLERİN YETİŞKİN ÇOCUKLARI

Çocuklarınızın fiziksel sağlığına önem vererek, yiyecek ve güvenlik ihtiyaçlarını karşılayarak, üzerlerine düşen görev ve sorumlulukları yerine getirdiğini düşünen anne babalar sizce her şey tamam mı?

oznurpekatik@gmail.com




 

  • Aileniz tarafından çocukluğunuzda dinlendiğinizi ya da  anlaşıldığınızı hissettiniz mi?

  • Aileniz duygularınıza ve hislerinize karşı duyarlılar mıydı? Yoksa göz ardı mı edildiniz? 

  • Çocukken başkaları tarafından görülmemenin verdiği yalnızlık duygusunu yaşadınız mı?

  • Nedir bu hissettiğiniz bitip tükenmeyen yalnızlık hissi peki?

  • Neden kimseye güvenmiyorsunuz? 

 

Duygusal anlamda olgunlaşmamış ebeveynlerin çocukları bunlar.. Belki bazılarınızın  yaşadıkları..Zaman zaman yaşadığınız öfke, mutsuzluk, yalnızlık, terk edilme gibi hislerinizin sebebi, belki de çocukluğunuz da karşılanmamış duygusal ihtiyaçlar.. 

Peki duygusal olarak olgunlaşmamış anne babalar çocuklarının duygusal ihtiyaçlarını karşılayamazlarsa hangi sonuçlar ortaya çıkar? Ortaya çıkan en önemli sonuç duygusal ihmal. 

Çocuklarınızın fiziksel sağlığına önem vererek, yiyecek ve güvenlik ihtiyaçlarını karşılayarak, üzerlerine düşen görev ve sorumlulukları yerine getirdiğini düşünen anne babalar sizce her şey tamam mı? Peki çocukların duygusal ihtiyaçları? Ne hissettikleri? Bunları düşündünüz mü? 

İşte kitap bunları karşımıza alarak bir bir sorgulamanızı sağlıyor. Ailenizi, geçmişinizi, sizi ve sizin ebeveynliğinizi. Geçmiş ve şu an arasında yapılan bir çeşit yolculuk. Kitap sayesinde ebeveynlerinizin size çocukken yaklaşımını gözden geçirerek, farkındalık kazanırken, ebeveynlik yolculuğunda kendi çocuğunuzun davranışlarını nasıl etkileyeceğini düşünüyor olacaksınız. 

  • Duygusal olarak olgunlaşmamış ebeveynlerin çocukları;

Ebeveynleri tarafından kabul edilmeyen, yalnız bırakılmış, 

Duyulmamış, görülmemiş, umursanmamış,

Eleştirilmiş, dikkate alınmamış, ebeveynlerinin istediği gibi olmaya çalışmış, sırf sevilmek, yalnız kalmamak ve kabul görmek için kendi olamamış…

 

Çocuklar için ebeveynlerini hatalı olarak görmek zordur.  Anne babaları her zaman en iyisini bilir onlar için, en doğrusunu yapar. Ebeveynleri tarafından duygularının önemsenmemesi, eleştirilmesi, utandırılması yanlış gelmez onlara. Ya onlar duygularını düzenlemeyi öğrenememiş, travmatik bir çocukluk geçirmişlerse? Onların bildiği ve uyguladığı da buysa? 

  • Anne ve babalar çocuklarını duygusal olarak reddettiklerinde ya da görmezden geldiklerinde, bu çocuklar aynı davranışı genellikle diğer insanlardan bekleyerek büyürler. Düşük özgüvenleri nedeniyle daha çekingen olurlar. Geçmişteki gibi reddedileceklerini düşündükleri için kendi duygularını bastırırlar ve kendilerini duygusal yalnızlığa iterler. Duyguları ve içgüdüleri onaylanmayan çocuklar başkalarına boyun eğmeyi öğrenir. Anne babasının gözüne girmek, sevilmek, kabul görmek ve onaylanmak için kendi benliklerinden çıkıp onların istediği gibi olmaya çalışırlar. Bu dönemindeki ihmal ve reddediş yetişkinlik dönemindeki özgüveni ve ilişkileri de olumsuz etkiler.

  • Duygusal anlamda yetersiz olan ebeveynlerin olgunlaşmamış, zarar verici davranışlarının çoğu kasıtlı değildir. Duygusal açıdan olgunlaşamamasının birçok belirtisi, kişinin bilinçli kontrolünün dışındadır ve çocuklarını nasıl etkilediklerinin farkında bile değillerdir. 

  • Duygusal olarak olgunlaşmamış insana yeterince güçlü, olgun ve bireysel bir kimlik geliştirmek için duygularını, düşüncelerini keşfetmelerine ve onları ifade etmelerine izin verilmemiş olabilir. Oysaki çocuklarla kurulacak olan duygusal bağ, güven duygusunun temelini oluşturur. 

Ebeveynlerin çocuklarının  neler hissettiğini anlayabilmeleri için öncelikle kendi duygularının farkında olacak kadar kendilerini tanımaları ve fark etmeleri gereklidir. 

  • Sorgulamaları gereken duygusal anlamda yeteri kadar olgun mu? Bu anlamda ve bu yeterlilikte çocuk yetiştirebilecek mi? 

  • Yoksa aileden ya da geçmişten kalan bir takım olumsuz yanları çocuklara aktarıyor mu? 

  • Çocukları ile sağlam bir iletişim kurabiliyor mu? Onları dinliyor, anlamaya çalışıyor mu? En önemlisi duygularına ve hislerine önem veriyor mu? 

 

Hatalar olabilir, sizlerin, ailelerinizin.. Önemli olan bir şeyleri değiştirmek, düzeltmekten ziyade; farkına varmak, yüzleşmek, sonrasında bilinçli hareket etmek ve yeniden başlamak.. Dinlemek, gözlemlemek, anlamaya çalışmak yaşanan duyguları ve hisleri. Çünkü; duygusal yakınlık ilişkilerin olmazsa olmazı ve güvenli bağlanmanın temeli.. 

 

Kitap çok dolu dolu, öğretici, sorgulatıcı ve düşündürücü.. 

Tavsiye ederim.

Mutlaka okuyun, okutun :) 

 


Emoji ile tepki ver!

Bu Yazıyı Paylaş :

Etiketler :
    0 Yorum
  • Yorumu Gönder
  • Diğer Yorumlar (0)
Yazarın Diğer Yazıları
Sömestir tatili
Okula alışma süreci
ERGENLİK ÜZERİNE 
BU HAYAT SENİN
casino siteleri deneme bonus veren siteler 2025 runtobet güncel giriş