17 Ocak Cuma günü ilk ve ortaöğretim kurumlarındaki yaklaşık 19 milyon öğrenci, eğitim öğretim yılı yarıyıl tatilini yapmak üzere karne alacak.
Her sene bilindiği üzere karnelerle birlikte verilen milyonlarca takdir ve teşekkür belgesi de tartışma konusu haline geliyor. Bu kadar çok sayıda belge alan öğrenci olmasına rağmen merkezi sınavlarda gösterilen düşük performanslar akıllara bazı soru işaretlerini de getirmiyor değil.
İşin esasının, karne haftasında belge almak için gözyaşı döken çocuklara kıyamayan bazı ebeveynlerin, idarecilerin ve öğretmenlerin ricası ve kanaati marifetiyle notların biraz(!) yükseltilmesi olduğunu birçoğumuz da biliyoruz.
Malum bir şeye talep çok olunca niceliksel değeri artıyor. Zam geliyor notlara. Bu zamlar hafta boyunca belge alacak ortalamayı tutturuncaya kadar devam ediyor. Haliyle bu da zamanla ortaya bir not enflasyonu çıkarıyor ki bu da bu notları tıpkı pazar ekonomisinde parayı değersizleştirdiği gibi bu belge ve notları da değersiz hale getiriyor.
Burada asıl soru karnenin neyi ifade edip yansıttığıdır. Bu notlar eğer okullardaki başarıyı ve verilen eğitimi yansıtıyorsa merkezi sınavlardaki puanlarla neden örtüşmüyor. Yok, eğer eğitimi yansıtıyorsa toplumsal yaşamda ve haber programlarında gördüğümüz sosyal sorunlara dair suç teşkil edebilecek olayları neyle açıklayabiliriz? Adliyeler, hastaneler neden tıka basa dolu? Cadde ve sokaklarda insanları hayattan bezdiren bu insan profilleri nerelerde yetişiyor?
Tartışılması gereken bir diğer konu da bu not enflasyonu altında zor durumda kalan öğretmenlerimizin bu ricacılar grubunun baskısı altında kalmasıdır. Bu durum işini doğru yapmaya çalışan öğretmenlerimize meslek etiği ve sorumluluğunu, sağlıklı nesillerin yetiştirilmesi ve okul algısının nasıl olması gerektiğini bir kez daha sorgulatıyor.
Bazı öğrencilerin sınavlarda aldıkları notlara değil de öğretmenlerin cömertçe verdiği sözlü notlarına döktüğü gözyaşları ve ricacıların ısrarlı talepleri, işini hakkıyla yapmaya gayret gösteren öğretmenlerimizi mesleki değerleri ile ricacıların baskıları arasında bırakıyor. Maalesef bu durum işini hakkıyla yapan öğretmenleri katı, bencil, vicdansız; not enflasyonunu ortaya çıkaran hafta boyunca notlara zam üstüne zam yapan öğretmenleri iyi gösteriyor.
Bazı okurlarımız ‘piyasalarda zamları ve enflasyonu en acı şekilde tecrübe ettik. Bunları eğitim kurumlarında da mı görecektik’ diyecekler ki maalesef öyle… Yıllardır kronik hale gelmiş bir not enflasyonu var ki aslında bu notların sosyal hayatta da bir karşılığı yok.
Sınıfta öğrencilerine çalışma azmi, hak, hakkaniyet, adalet, dürüstlük gibi değerler eğitimini anlatan öte yandan düşünen, eleştiren, sorgulayan, soru soran, tartışan, özgür düşünme becerisine sahip bireyler yetiştirmesi gereken öğretmenlerin öğrettiği bu değerlerle ters düşmemesi gerekir.
Bu hafta karne haftası ne olursunuz karnedeki notlara aşırı tepki vermeyelim. Ödül ve ceza konusunda temkinli olalım. Bu karneler hastaneye gittiğimizde doktorun bizden istediği tahlil sonuçları gibi alt ve üst değerler olabilir. Bu notlar çocuklarımızın eğitim sağlığına dair bilgiler içeriyor. Notların değiştirilmesi için ricacı olmak ameliyattan korkup gözyaşı döken çocuk için laboranta tahlil değerlerini değiştirtmekten farksız olmaz. Bu da hastanın durumunu doktorun nazarında gizlediği gibi iyileşmek bir yana daha kötü olmasına neden olur.
