Hepsinin büyük hayalleri vardı. Kendilerinden ne istendiyse fazlasıyla yerine getirdiler. Sayıları 10 milyondan fazla. Aileleriyle birlikte 30 milyon! Peki onları ciddiye alan var mı? Evet demek çok zor! Sandıkta herkes için bir şeyler var, ya onlar için?..
Siz kendinizi yeterince ciddiye almazsanız, başkaları da almaz.
İşte bu yüzden eğitimli okumuş işsizler olarak olarak, yaşadığımız sıkıntıları çok daha net bir şekilde hissettirmeliyiz ki, sorunumuza çare üretilsin…
Seçime yönelik açıklanan projelere, yapılan vaatlere, sorunların çözümüne yönelik öncelik sıralamasına dikkatlice bakıldığında gençler ve onların sorunları yine en alt sıralarda yer alıyor.
Başkalarının sorunu da elbette önemli ama “gençler mutsuzsa, ülke mutsuzdur” kimse bunun farkında değil!
Seçime hala zaman var. Umarız bu konuda yeni söylemler, yeni projeler ortaya konulur.
“Cek”, “çak”lı vaatlerin ötesine geçilir, yol haritası ve uygulama takvimi belli olan somut projeler ortaya konulur.
Bu kadar zor mu?
Kesinlikle hayır!
Bu konuda kabahatli aramaya kalkmayalım, hele ki siyasileri günah keçisi haline hiç getirmeyelim. İlle de çuvaldızının batıracak birilerini arıyorsak önce kendimize batıralım. Çünkü onlara meramımızı yeterince anlatamadık.
Bu konuda kabahatli olan hepimiziz.
Sınav ve diploma odaklı eğitim kervanına hiç sormadan, sorgulamadan hep birlikte su taşıdık, yanlış olduğunu bile bile hâlâ o yönde koşmaya devam ediyoruz…
10 milyona yakın işsiz ile öğrenim gördüğü alan dışında çalışan üniversite mezunu var ve YKS’ye başvuran aday sayısı 3.5 milyon!..
Gençler, bu konuda içimizde en masum olanı ama en acı çekeni.
Ne olur artık onları anlamaya çalışalım.
Doğru bilgilendirelim, doğru yönlendirelim, eğitim gördükleri alanda doğru işi bulmalarına olanak sağlayalım...
Gençleri sandığa çekmenin ve oylarını almanın yolu, seçimden seçime hatırlanmaktan değil, her daim onları düşündüğünüze inandırmaktan geçiyor...
