Keşke gönül rahatlığıyla evet diyebilsek! Yekta Hoca ile birlikte iyi niyet ve çaba var ama yine de yeterli değil. Liyakat hiçbir şeye feda edilmemeli, özellikle de bürokrasiye!
Aşağıdaki hikâyeyle gurur duyacağımıza üzüntü yaşıyorsak ortada bir sorun var demektir!
Dr. Berna Şeker Yılmaz, Mersin Üniversitesi Çocuk Metabolizma Hastalıkları Öğretim Üyesi.
TÜBİTAK 2219 Doktora Sonrası Araştırma Bursu programı kapsamında Londra’da University College London, Institute of Child Health Genetik ve Genomik araştırmalar bölümünde, “Nadir Hastalıklarda Gen Tedavisi” alanında bir yıldır çalışmalarını başarıyla sürdürüyor.
University College London (UCL), üniversite başarı sıralamasında 2020’de dünyanın en iyi 8., Avrupa’nın ise 4. en iyi üniversitesi olarak yer alıyor.
Dr. Yılmaz, ekibinde görev yaptığı Genetik ve Genomik Araştırmalar Bölüm Başkanı Prof. Paul Gissen tarafından ileri araştırma bursuna aday gösterilerek, dünyada ilk çocukluk çağı karaciğer hedefli gen tedavisi olan “Ornitin Transkarbamilaz Eksikliği olan çocuklarda adeno-assosiye virüs aracılı gen tedavisi” projesini yürütmek üzere iki yıllık araştırma bursu kazandı.
TÜBİTAK, bu başarıya şapka çıkartarak, yurt dışı bursa dayalı olarak ülkeye dönüş yükümlülüğünü iki yıl erteledi. Buraya kadar her şey normal, asıl anormallik bundan sonra başlıyor.
Gelişmeleri, gelin Dr. Yılmaz’dan dinleyelim:
“Üniversitemden 657 sayılı kanundaki dış bursa dayalı iki yıl ücretsiz izin hakkına istinaden izin istedim ancak 2547’de benzer madde olmaması nedeniyle, ret cevabı aldım. Bu kıymetli bursu kullanarak ülkemi ve üniversitemi temsil etmeye devam etmek istiyorum. Üniversitemden istifa etmek zorunda kalmak veya bursu kullanamama durumunda kalmak istemiyorum...”
