Eğitimin gidişatından memnun olanımız var mı?
Bizi bırakın dünya geneline bakın, memnun olanı zor bulursunuz.
Bugünün hiperaktif öğrencileri, önceki nesillerden çok farklı.
Onlara göre eğitim süreleri çok uzun, müfredatlar da çok sıkıcı.
Hatta içlerinde, “Okulda verilen bilgilerden çok daha fazlasına, çok daha kısa sürede dijital ortamda ulaşmak mümkünken okula ne gerek var ki” diyenlerin sayısı her geçen gün artıyor.
Özellikle de bizim gibi ülkelerde!
Niye mi?
Sanata, spora ve yaşama yönelik dersleri yok sayıp sınav odaklı eğitime kilitlenip kaldığımız için okulun yerini dershane ya da sanal dünya ile doldurmaya çalışıyorlar da ondan.
Eğitimin gidişatından memnun olanımız var mı?
Bizi bırakın dünya geneline bakın, memnun olanı zor bulursunuz.
Bugünün hiperaktif öğrencileri, önceki nesillerden çok farklı.
Onlara göre eğitim süreleri çok uzun, müfredatlar da çok sıkıcı.
Hatta içlerinde, “Okulda verilen bilgilerden çok daha fazlasına, çok daha kısa sürede dijital ortamda ulaşmak mümkünken okula ne gerek var ki” diyenlerin sayısı her geçen gün artıyor.
Özellikle de bizim gibi ülkelerde!
Niye mi?
Sanata, spora ve yaşama yönelik dersleri yok sayıp sınav odaklı eğitime kilitlenip kaldığımız için okulun yerini dershane ya da sanal dünya ile doldurmaya çalışıyorlar da ondan.
Peki ama nasıl bir eğitim?..
Eğitim için harcanan emek, para ve en önemlisi de geri dönüşü olmayan zamana bakıldığında karşılığını fazlasıyla aldığımızı söylemek abartılı olur.
Diplomalı işsizlerin ve okuduğuna pişman olanların sayısı zirveye ulaştı.
Peki, kabahat eğitimde mi yoksa eğitim sisteminin yanlış kurgulanmasında mı?
Örneğin 12 yıllık zorunlu eğitim iyi bir yurttaş, iyi bir insan, yetkin bir birey olmak için dünya genelinde olmazsa olmazların başında geliyor. Anayasal zorunluluk haline gelmesi de bu yüzden.
Yaşam için değil de sınav ve diploma için eğitim modelini seçtiğinizde, en acısı da bu yanlışta ısrar ettiğinizde tüm değerler altüst oluyor.
Diplomalı ama işsiz ve mutsuz nesillerin yetişmesi işte bu yüzden.
İnsan gücü ve istihdam planlaması yapmak, üretim odaklı eğitime yönelmek, ilgi, yetenek ve hayalleri merkeze alan bireysel eğitimi öne çıkarmak o kadar zor mu?
Öğrencisinden öğretmenine, velisinden politikacısına, işvereninden çalışanına hemen herkesin daha iyi bir eğitim isteği söz konusu.
