Tercihler, yarın başlıyor ama ebeveynlerin de adayların da kafası hâlâ karmakarışık! Haksız da sayılmazlar çünkü önlerini göremiyorlar.
Ne meslekleri yeterince tanıyorlar ne iş olanakları konusunda yeterince bilgi sahibiler ne de hayallerinin mi yoksa işin mi peşinde koşmaları gerektiği konusunda henüz karar verebilmiş değiller!
Öneride bulunanların ilk cümlesi hiç tartışmasız, “hayallerinizin peşinde koşun” yönünde. İkinci cümle ise “ama” diye başlıyor ve tüm hayalleri yerle bir ediyor!
Peki, doğru olan hangisi?
İş mi, hayaller mi?
Keşke her ikisini bir arada yaşayacağınız mesleklerin sayısı çok daha fazla olsa!
Bu alandaki kırk yıllık tecrübeye dayanarak şu öneride bulunabilirim:
Kesinlikle hayallerinizin peşinden gidin. Çünkü insanın sevmediği bir meslekte başarılı ve mutlu olması mümkün değil!
Alanında iyi olan, ben bu işi iyi yapıyorum, yapacağım diyen, kendisini o alanda en iyi şekilde donatan ve yetkinlik kazanan herkes, her meslekte başarılı olabilir!
Çok uzun yıllar, tercihler konusunda çok büyük yanlışlar yaptık, yapmaya da devam ediyoruz!
Nedir bu yanlış?
En iyi öğrencilerimizi, sayısal alanlara yönlendirdik, sosyal bilimleri adeta yok ettik!
O yetmedi, bazı meslekleri onore edip puanları yükselttik diğerlerini tu kaka ilan ettik.
Önemli olan isteklerimiz, hayallerimiz, yeteneklerimiz değil, puanlarımız oldu.
Kan görünce bayılanları tıp fakültelerine yönelttik, yüz binlerce gencimizi de sırf puanları yüksek diye tercih gününe kadar hiç akıllarından geçirmedikleri mesleklere yönlendirdik.
Hemen her yıl, üniversiteye girdiği ya da mezun olduğu halde, yeniden sınavlara giren yüz binlerce gençten her birinin öylesine dramatik hikâyeleri var ki, dinleseniz, ağlarsınız ve bu sistemi, aynı gün değiştirirsiniz. Ama bu kimin umurunda ki!..
Siz, siz olun tercihlerinizi yani geleceğinizi kimselere emanet etmeyin. Tercihlerinizi, bizzat kendiniz yapın.
