Çaresizlik en kötü şey!
Sizden kaynaklanmayan nedenlerle, aradan aylar, yıllar geçse de bir sonuca ulaşamıyorsunuz.
Örneğin devlet yurt yapmadığı için barıncak yer bulamıyor, KPSS'de, kendi branşınızda en iyi puanları alsanız bile, önceki yılların yanlış atama politikasının yarattığı şişkinlik nedeniyle bir türlü hayalini kurduğunuz işe kavuşamıyorsunuz.
Yeni haftalar, yeni umutlar getirmek zorunda.
Bekle bekle nereye kadar!
Tuzu kuru olanlar için zamanın bir anlamı olmayabilir.
Ama iş ve aş bekleyenler için zaman önemli.
Hem de çok önemli.
En kötüsü de ne bilyor musunuz?
Sistemin işleyişini hiç bilmeden, hala iş bulamadın mı, hala atanamadın mı, bak o bile işe başladı sen hala evde oturuyorsun diyenlerin yarattığı hezeyan.
Bu ülkede gençleri hiç kimse anlayamadı. En yakınları bile. Allah onlara sabır versin...
Umarız bu hafta, yüz binlercesi için umuda yolculuğun başlangıcı olur...