Eğitimin Öncelikli Amacı Ya da Hedefi Ne? Önce Mutlu ve Donanımlı Nesiller mi, Yoksa TEOG mu?

İsterseniz gelin, bu zor sorunun cevabını aramadan önce, Almanya’da bir lise müdürünün, her eğitim öğretim yılı başında öğretmenlerine gönderdiği söylenen şu mektuba bir kez daha göz atalım:

“Bir toplama kampından sağ kurtulanlardan biriyim.

Gözlerim hiçbir insanın görmemesi gereken şeyleri gördü.

İyi eğitilmiş ve yetiştirilmiş mühendislerin inşa ettiği gaz odaları, iyi yetiştirilmiş doktorların zehirlediği çocuklar, işini iyi bilen hemşirelerin vurduğu iğnelerle ölen bebekler, lise ve üniversite mezunlarının vurup yaktığı insanlar.

Eğitimden bu nedenle kuşku duyuyorum.

Sizlerden isteğim şudur:

Öğrencilerinizin insan olması için çaba harcayın.

Çabalarınız bilgili canavarlar ve becerikli psikopatlar üretmesin.

Okuma yazma, matematik, çocuklarınızın daha fazla insan olmasına yardımcı olursa ancak o zaman önem taşır.”

Suçlu kim?..

Dünyayı ateşe verenlerin ya da suçluların çok önemli bir bölümünün eğitimli olduğu varsayımından yola çıkarak, o insanları eğitim canavarlaştırdı demek işin en kolayı...

Eğitim, elbette çok önemli ama insanları robot gibi kurgulamıyor, sadece eğitiyor.

Ama şu kesinlikle tartışılmalıdır:

Eğitim, etik değerler konusunda öğrencilere yeterli donanımı sağlıyor mu?

Bu konuda, başkalarını bilmem ama benim evet demem mümkün değil.

Bu durum, sadece ülkemiz için geçerli değil. Erozyon belki bizde biraz daha fazla ama dünyanın neresine giderseniz gidin, önce insan, önce sevgi, önce hoşgörü, önce barış, önce demokrasi, önce hukuk devleti diyen ve bunu öğrencileriyle içselleştiren bir eğitim modeli bulmak çok da kolay değil...

Doğan her çocuk, masum olarak hayata gözlerini açıyor ve yine masum olarak okula başlıyor.

Peki ya ondan sonrası?

Hemen hemen tüm ülkelerde 8, 10, hatta 15 yıla varan temel eğitim zorunluysa, o masum çocukları canavara dönüştüren ne?

Eğitim mi, çevre koşulları mı, vurdumduymazlık mı? Yoksa çok daha başka nedenler mi?

Bütün dünya, bütün aydınlar, bütün anne babalar ve ülkeleri yönetenler, bu soruya kafa yormak zorunda...

Önce insan!

Sınav yarışı yüzünden, eğitimin temel amaç ve hedefleri, ikinci, hatta beşinci plana itildi.

Sınava ve dershaneye dayalı ezberci test sistemi mini minnacık öğrencileri bile yarış atı gibi yarıştırıyor.

Oysa zorunlu temel eğitimin öncelikli amacı, iyi yarış atları değil, önce insan ve iyi bir yurttaş yetiştirmektir.

Birbirini düşman gibi gören, başarısı diğer öğrencilerin başarısızlığına bağlı olan, hedefe ulaşmak için her yolu mubah sayan, sahte raporları, şişirilmiş notları, şifrelenmiş cevap anahtarlarını reddedeceğine onun peşinde koşan nesiller yetiştirip, sonra da onlar nasıl bu hale geldiler diye gözyaşı döktüğümüz sürece, daha vahim durumlarla karşılaşmamız hiç şaşırtıcı olmaz!..

Okul öncesinin önemi!

Nasıl bir eğitim modeline kim ya da kimler karar verecek?

Dünyanın her yerinde çocuk çocuktur ve her türlü ön yargı ve ideolojiden etkilenmeyecek şekilde eğitim almalıdır. Ayrıca bu güvence altına alınmalı ve takibi yapılmalıdır. Yoksa canavar yetiştirmeye devam edilir...

İnsanlar, hayatları boyunca öğrendiklerinin yüzde 70’ini ve edindikleri temel davranışların çok önemli bir bölümünü, okul öncesi eğitim dönemi ve temel eğitimde alıyorlar. Yani o dönemde nasıl şekilleniyorlarsa öyle gidiyorlar.

Bu yüzden okul öncesi ve temel eğitim, tüm dünyada zorunlu hale getirilmeli ve birinci önceliği, sınavlar ya da ideolojik dayatmalar değil, insani değerler olmalıdır...

Çok yazdık, çok söyledik ama bir kez daha hatırlatmakta yarar var: Eğitim yoksa gerisi teferruat!..

Dün bunları yazmıştık, bugün hala değişen bir şey yok ve biz, daha mutlu ve daha donanımlı nesiller nasıl yetiştiririz yerine, TEOG’u konuşuyoruz!..

Yazık hem de çok yazık!..