Gençler büyük düşünüyor ama!..

Kimilerine buna ego diyor kimileri de özgüven.
İçlerinde çok donanımlı olanlar var ama genelde sanki biraz daha yol kat etmeleri gerektiği izlenimi veriyorlar.
Önceki yıllarda bir stajyerimiz vardı. İşe başlayalı henüz iki hafta olmuştu ve ben de yaz tatiline gidiyordum.
Geldi.
“Abbas Ağbi, sen yokken, köşene ben yazabilir miyim?” dedi.
Böyle bir uygulama söz konusu olmasa da, özgüvenine hayran olup tamam yaz dedim.
Sevindi ve ilk cümlesi şu oldu:
Peki ne yazacağım?
Ve, bu cümle ile birkaç dakikalık yazarlık serüveni sona erdi.
Çünkü, ne yazacağım diye soran birisi yazar olamaz. En azında o soruyu sorduğu dönemde.
İşte bu yüzden önemli görevlere talip olmak çok önemli ama hakkını da vermek gerekir.
Yoksa paraşütle o görevle gelenler, çok hızlı gidebiliyorlar.
Ve gençlere çok önemli bir öneri:
Sakın hazır olmadığınız görevlere gelmeyin.
Altın tepsi içinde size sunulsa bile!..