Şiddete yönelik tepkiler durmak bilmek bilmiyor. Kadına şiddetle başladı, dalga dalga yayıldı. Terör belası derken, şimdi bir de şiddet belası çıktı ki, çok daha fazla can yakmaya başladı. İşte bu da sosyal duyarlılığımızı en üst noktaya çıkarttı. Umarız şiddete karşı bu duyarlılık hep böyle devam eder.
Şiddete yönelen yetişkinlerin çoğunun küçük yaşlarda şiddet gördüğü söyleniyor. Araştırmalar bu yöndeymiş.
Evde ailesinden şiddet görenler gibi okulda şiddet görenler yani öğretmenlerinden ya da arkadaşlarından dayak yiyenler de, ileride şiddet makinesine dönüşebiliyorlarmış.
İşte bu yüzden artık öyle ya da böyle dayağın her türlüsünün okullarımızdan uzak durması gerekiyor.
Dayak cennetten çıkma, eti senin kemiği benim, öğretmenin vurduğu yerde gül biter, kızını dövmeyen dizini döver gibi atasözleri de artık litaratürümüzden çıkmalıdır...
