adscode
adscode

NOTU "100" YA!

Tatil geldi, hoş geldi! Önerilerimiz havada uçuşuyor: "Şöyle çalışsın! Böyle okusun, şöyle tekrar etsin! Şu müzeyi gezsin, şu tiyatroya gitsin! Cep telefonunu bıraksın!"

gurbetduymus@gmail.com




Güzel, hoş öneriler de bir de gerçekler var. Hemen tatilden bir hafta önceye gidelim.

Ne dedik? "Karnenin sağ tarafına bakalım, orayı önemseyelim." Emin misiniz orayı önemsediğimize, oraya değer verdiğimize?

Çok mu umurumuzda? Hayır! Veliye karne günü öğrencinin karnesini takdim ederken "Çok iyi, insan, efendi, saygılı ve dürüst çocuk!" dediğinizde maalesef veli çok da mutlu olmuyor.

Normal zamanlarda çocuğun güzel davranışlar sergilemesi değil veliyi mutlu eden. İlla da notu "100" olsun, insanlığı "0", çok da önemli değil.

Çünkü çocuğun güzel huyunu, davranışını söylediğinde kimse onu önemsemeyecek. Ama tüm notları "100" dediğinde değerli anne, baba olacak.

 

Bir velinin diğer veliye üstünlük vesilesi o "100"ler...

 

- Ay bizim çocuk matematikten proje almadı!

- Neden?

- İlk sınavı "100"dü, ikincide çok düşürdü ama istemedim proje almasını.

- Kaç aldı ki? 50-60 falan mı?

- Yok canım 98.

- ...

 

İşte bu işin özeti... Özel olan, değerli olan "100", ötesi boş...

 

Notu "70" olan çocuğa takdir aldırmak için öğretmen öğretmen dolaşan veliler gördük! Derdi ne biliyor musunuz?

 

"Anasının akıl küpü!"

"Yine bir başarı klasiğimiz!"

"Takdire doyamıyoruz!"

diyerek kendini sosyal medyada alkışlatacak paylaşımlar yapmak derdimiz.

 

Şak.. Şak...Şak!

 

Sonrası hezimet!

 

Çocuk okulda sıra kırmış, arkadaşını dövmüş, öğretmene saygısızlık etmiş kimin umrunda? "100" almış ya!

 

Saç, baş dağınık; okul kültürüne uymuyor, kafasına göre giyinip geliyor kimin umrunda? Notu "100" ya!

 

İletişim bozukluğu yaşıyor, sürekli küfrediyor; karşısındakiyle konuşmayı bilmiyor. El kol hareketleri veya mahalle kabadayısı modunda kimin umrunda!

Notu "100" ya!

 

Sosyal faaliyetlere katamazsın, sorumluluk veremezsin; verirsen velisi direkt sorumluluğu onun yerine alır, herkesi devre dışı bırakır. Karışamazsın, iftira eder, şikayet eder!

Karışamazsın. Olsun! Notu "100" ya!

 

Elindeki çöpü yere atar, arkadaşının kafasına atar! Kızarsın, "Olmaz!" kızamazsın! Notu "100" ya!

 

Bir büyüğe, bir küçüğe çarpar; onu yere devirir. Özür dilemeyi bilmez, özür diletemezsin! Neden? Notu "100" ya!

 

Ha, ne mi yapacağız tatilde? Çocuğumuza:

 

- Özür dilerim.

- Teşekkür ederim

 

demeyi öğreteceğiz evvela, insan olmayı, insan olmanın gerekliliğini öğreteceğiz. Evvela dönüp şöyle aynaya bakıp, kendimizi de değerlendireceğiz.

 

“Karekökü, fiil çatısını, Mendel”i  çok iyi bilse de insan olmadan, manevi yeterlilik, ahlaki yeterlilik olmadan bunların tek başına bir anlamı olmadığını biz fark edeceğiz evvela.

 

"100"ün yanına;

 

SEVGİYİ

DOSTLUĞU

ARKADAŞINI SEVMEYİ

BÜYÜKLERİ SAYMAYI

ÇEVRESİNİ SEVMEYİ VE KORUMAYI

İNANCI

AHLAKI

MERHAMETİ

koyacağız ve sonra öğretmene yine, yeniden çokça güveneceğiz. Çocuğumuzu "Eti senin, kemiği benim." mantığıyla teslim edeceğiz ona ve onun gösterdiği iyiliğe, doğruluğa karışmayacak, biz de besleyeceğiz çocuklarımızı bunlarla.

 

"Çok iyi." yazmamalıyız biz öğretmenler  tüm karnelerin  sağ tarafına, hakikaten iyi ise “çok iyi “yi  yazmalıyız. Bu taraf hayatın, insanlığın kazanmasıdır; gelecekte toplum içindeki insani kabulün göstergesidir ve en az sol taraf kadar önemlidir.

 

İşte sağ taraf ve sol taraf, ikisi de "100" ise o zaman kuş uçabilir, bir kanadı kırık kuş uçamaz.

 

İşin özü:

 

" Önce insan olmak lazımdı, sonra olmak. İşte düğüm buradaydı."

 

OLDU İŞTE!

NOTU "100" YA!

 


Emoji ile tepki ver!

Bu Yazıyı Paylaş :

Etiketler :
    1 Yorum
  • Yorumu Gönder
  • Diğer Yorumlar (1)