Daha nereye kadar?

Tıpkı yatarken olduğu gibi.
Peki, bu daha nereye kadar devam edecek?
Bitsin dedikçe, arkası geliyor.
Klişeleşmiş lafları duydukça da kahroluyoruz.
Bu filmi daha kaçıncı kez izleyeceğiz!
Yuh olsun bu senaryoyu evirip, çevirip bize bir kez daha dayatanlara...
Senaryo belli, senaristler ve oyuncular belli, sonu belli ama hâlâ izliyoruz.
Tekrarının tekrarını bile defalarca izlediğimiz diziler gibi!..

Eğitime sıçramasın!
İlk ve orta dereceli okulların açılışı ertelendi ama üniversiteler bir bir açılmaya başladı.  
Ortalık toz duman ve terör kesinlikle üniversitelere sıçramamalı! 
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın rektörlerle buluşmasında umarız bu konu da enine boyuna ele alınmıştır...
12 Eylül öncesini öğrenci olarak yaşayan biri olarak terörün üniversiteleri nasıl esir aldığını, nasıl dalga dalga yayıldığını ve faturasının her defasında nasıl onlara çıktığını çok yakından bilenlerdeniz. 
İşte bu yüzden tedirginiz. 
Hem de fazlasıyla.
Ne olur, terör üniversitelere sıçramasın!..

Öğretmenlerin güvenliği
Bu arada, öğretmenlerin can güvenliği sorunu hâlâ devam ediyor. 
Resmen tehdit edildikleri iddia ediliyor. 
Bu koşullarda görev yaptıkları okullara nasıl gidecekler, nasıl korunacaklar?
Polisin, askerin bile yeterince güvence altında olmadığı bir ortamda, çok daha korumasız olan öğretmenler için daha fazla kafa yormak gerekmez mi? 
Onlarca öğretmeni şehit verdiğimiz yılları hatırlıyor ve Allah o günleri bir daha bizlere yaşatmasın diyoruz.
Delik deşik olan, alev alev yanan okullar, yarınından endişe duyan öğretmenler, evlatlarının ev dönüşünü tedirginlikle bekleyen veliler ve o günler artık geride kalsın...

Bu coğrafyanın kaderi mi?
Dün de on dört polisimiz şehit oldu. 
Yüreğimiz karalar    bağladı. 
Şehitlerimize Allah’tan rahmet, ailelerine de sabır diliyoruz...
Ortadoğu’yu ve ülkemizi kan gölüne çevirenler, eminim ki şimdi avuçlarını ovuşturuyorlardır.
Ne zaman onların tezgâhına düşmeyelim desek, hep tam tersi oldu.
Olmaya da devam ediyor.

Yazının devamı için tıklayınız !