Korona döneminde olduğu gibi eğitim uzaktan mı, yüz yüze mi yoksa hibrit mi olsun tartışmalı yeniden başladı. Nasıl olacağı elbette önemli ama asıl önemli olan içerik. Eğer aynı mantıkla yol alınacaksa eğitimin nasıl yapılacağı hiç ama hiç önemli değil!
Eğitimi iyi insan, iyi yurttaş, mutlu öğrenci eksenine oturmadığımız sürece daha pek çok acılar yaşarız.
Eğitim öğretim her şeyden önce yaşam odaklı olmalı ki, kişinin hayata tutunabilmesine, yaşam kalitesini artırmasına katkıda bulunmalı.
Eğitim saygı odaklı olmalı ki doğaya, birbirimize, alınterine, doğruya, güzele, üretene saygı gösterelim.
Eğitim ulaşılabilir ve adil olmalı ki herkes yararlanabilin, herkes eşit koşullarda gücünü, yeteneğini gösterebilsin...
İlgi, yetenek, beceri ve hayalleri dikkate alan bireysel eğitim modelleri geliştirilmeli, mezunların eğitim aldıkları alanda çalışacağı düzenlemeler yapılmalıdır.
İstihdam odaklı olmayan eğitim sistemlerinin hiçbir işe yaramadığını acı örneklerle gördük, görmeye de devam ediyoruz.
Ne olur artık yaşadığımız, yaptığımız, ötelediğimiz, görmezden geldiğimiz hatalardan ders alalım, eğitimi dar kalıplardan kurtaralım...
