Eğitimde sorgulama zamanı!

Son 50 yılda, eğitimde rotamızı şaşırdık. Temel Eğitim Kanunu’ndaki hedefler yerine sınavlara
odaklandık! Günde 500 soru çözen ama evde 2 yumurta kırıp karnını doyuramayan gençler yetiştirdik! Oysa eğitim, sınav için değil yaşam içindir!..
Lise dengi okullarda yüzlerce ders okutulmasına rağmen sınavlarda sadece 10 dersten sorular soruluyor. Bu yüzden de o dersler önemli, diğerleri önemsiz olarak algılanmaya başlandı.
Oysa, her ders, her meslek önemlidir, kutsaldır, onurludur!
Korona döneminde, bunu çok daha iyi anladık ama çok çabuk unuttuk.
Sınav odaklı eğitimde ısrar edip bazı dersleri değersizleştirmek hataların en büyüğü olur ve biz bunu hep yapıyoruz.
Liseyi hatta üniversiteyi bitiren öğrencilerin elinde diploma dışında hiç bir yok. Ne bir beceri ve yetkinlik ne de herhangi bir konuda birikimim var diyeceği bir donanım söz konusu. Bu yüzden de iş bulmakta zorluk çekiyorlar.
Meslek lise mezunları için de durum maalesef farklı değil.
Onları da üniversiteye yönlendirerek hataların en büyüğünü yapıyoruz!..
Ara insan gücü adeta yok oldu.
Kalifiye eleman bulmak mümkün değil.
Çıraklık, kalfalık tarih oldu.
Üç gün bir yerde çalışan kendini usta ilan ediyor ama yaptığı işi düzeltmek için de yeni bir usta
gerekiyor.
Onu bulmak ise mucize gibi bir şey.
Bir dönem üniversite mezunu olmak çok önemliydi ama artık üniversite diplomasının bir anlamı kalmadı. Çünkü artık hiç bir kapıyı açmıyor. Bu yüzden günün koşullarına göre yeni bir insan
gücü politikası ve ona paralel eğitimde yeni bir yol haritası çizmenin zamanı geldi de geçiyor...