Gelişmiş ülkelerde, öğrencinin üçte biri ancak, üniversitelere yönlendirilir. Genel istek de bu yönde. Oysa bizim gibi ülkelerde, tek hedef vardır, o da üniversite!
Bu yolda, son 50 yılda, on milyonlarca gencimizi heba ettik. İş, güç, meslek sahibi olamadan hayatın çarkları arasında eriyip gittiler.
Tek hedef vardı o da diploma. Milyonlarcası afilli diplomalara sahip oldular. Kimi avukat oldu, kimi de mühendis, öğretmen, iktisatçı ya da sanatçı!..
Şu anda ellerinde diplomanın ötesinde bir şey yok! O da birşeye yaramıyor. Keşke her birine önce altın bir bilezik yani meslek kazandırabilseydik. Sonra, yoluna devam etmek isteyen ederdi.
Ama biz ne yaptık?
Meslek liselerini, meslek adamı yetiştiren okullar olmakta çıkartıp, üniversiteye öğrenci hazırlayan, daha doğrusu hazırlanamayan kurumlar haline getirdik. Yıllardır, asla vazgeçilmeyen umut tacirliği, sadece ve sadece dershane sektörünü büyüttü. Peki o ne işe yaradı?..
Artıları olmadı mı? Elbette oldu ama peki ya götürdükleri?..
Kaybolan yıllar, yitirilen hayaller, harcanan paralar ve en önemlisi de bir türlü elde edilemeyen kazanımlar!
Ne akademik başarı yükselebildi, ne isteyen istediği mesleği seçebildi ne de onca eziyetin ve masrafın karşılığı olarak bir iş bulunabildi.
İşsizlik sıralamasının en tepesinde, şu anda, üniversite mezunlarının bulunması, tesadüf değil. Bu tabloyu el birliği ile hepimiz yarattık...
Ümit kıvılcımları, her şeyi ile tükenmiş değil! Bakın hala bu konuya kafa yoran öğretmenlerimiz var. Umarız Ankara ve velilerimiz, bir nebze de olsa bu sese kulak verirler!..
"Merhaba Abbas bey,
Ortaokulda görev yapıyorum teknoloji ve tasarım branşım.
Zaman zaman öğrencilerle konuşuyorum.
Neredeyse tamamının hedefi anadolu yada normal liseye gitmek.
Niçin meslek lisesi düşünmediklerini sorduğumda orda serseri oluruz ya da ailelerimiz öğrenci profilinden ötürü göndermez diyorlar.
Meslek liselerine söyle bir bakış açısı var.
Kötü alışkanlığı, davranışı olan bütün öğrencileri toplamışlar,orada sanki hiç eğitim yok, idare yok, öğretmen yok. Varsa yoksa serseri öğrenciler.
Akademik başarısı düşük ama el becerisi iyi öğrenci bile normal lise hedefliyor. Burda yanlış giden birşeyler var. Niçin çocuklarımızı meslek liselerine yönlendirmiyoruz?
Bugün bir tesisat ustası çağırdığınızda en az 50 tlmizi alıyor. Çünkü bu işi yapan az ve yeterince çırak yetişmiyor.
Ben kendi okulumu da eleştiriyorum bir tane meslek lisesine gezi düzenlemediler. Sanki meslek lisesine öğrenci göndermek başarız okul profili algısı oluşturuyor.
Aileler istiyorki çocuğum doktor, mühendis olsun.
Meslek öğrensin elinde işi olsun diyenlerin sayısı çok az.
Ben meslek lisesi mezunuyum. Hiç serseri...v.s arkadaşım da yoktu okulda.
Herkesin amacı mesleği öğrenip bir an önce hayata atılmaktı.
Mezun olduğumuzda işimiz vardı. Kimimiz üniversite okuduk kimimiz sektörde işe başladı.
Öğrencilerin meslek liselerine bakış açısını gözlemlediğim kadarıyla sizinle paylaşmak istedim. İyi çalışmalar."
