Eğitimi dört duvar arasına ve belirli bir döneme sıkıştırma geleneği çok gerilerde kaldı. Her ne kadar bizde yeterince ciddiye alınmasa da yeni trend her yerde, her yaşta yaşam için eğitim. Yaşananlar da, ders almasını bilenler için bu eğitimin bir parçası.
Bakalım yaşananlardan ne kadar ders alacağız?
Aldığımız ya da alacağımız bu derslerin ne kadarını hayata geçireceğiz?..
Eğitim ve öğretim iki ayaklı bir süreçtir.
Okullarda yapılmaya çalışılan maalesef sadece öğretimdir ve ne kadar başarılı olunduğu yerince tartışılır.
Öğretim sınavlara hazırlar, eğitim ise hayata.
Yaşanan her felaketin bir kez daha suratımıza şamar gibi inmesinin en önemli nedenlerinden birisi de, öğretimi olduğu kadar, eğitimi de ciddiye almıyor olmamız.
Sınavlar için gece gündüz, haftasonu bayram demeden çalışan, günde 300, 500 soru çözen çocuklarımız, olası felaketlere ya da yaşanan zorluklara karşı en ufak bir hazırlık içerisinde değiller.
Kabahat onlarda mı?
Kesinlikle hayır!
Okullar kapansın mı, açılsın mı tartışmaları yaşanırken, keşke biraz da bu konulara kafa yorulsa!
Geleceğin yetişkinleri olacak çocuklarımızı, iyi bir insan, iyi bir yurttaş ve en önemlisi de doğaya ve yaptığı işe saygılı bireyler olarak yetiştirebilseydik facianın boyutları bu denli yüksek olur muydu?
Her şey sil baştan yeniden ele alınmalı ama özellikle de eğitim ve öğretim. Neden mi?
Yeniden imar edilecek Yeni Türkiye'nin betonu, harcı eğitim ve öğretim olacaktır. O ne denli güçlü olursa, geleceğimiz de o denli güçlü olacaktır..
